آسیب بافتی پوست یک چالش مهم و بار سنگین بر روی سیستم های مراقبت های بهداشتی است، از سوختگی و سایر آسیب ها گرفته تا دیابت و بیماری های عروقی. اگرچه پیچیدگی های بیولوژیکی نسبتاً خوب درک شده باشند، مکانیسم های مناسب تعمیر کمیاب هستند. ساخت زخم پوشها به کمک پرینتر سه بعدی یک رویکرد نوین در پزشکی و احیا کننده است، که به وسیله آن می توان سلول ها و مواد محور سلول را به صورت فضایی ریز برای تقلید از بافت بومی توزیع کرد. در پیشرفت های اخیر تکنیک های مختلف ساخت زخم پوشها به کمک پرینتر سه بعدی در مهندسی بافت پوست مبتنی بر ترمیم زخم، از انتقال لیزر ناشی از انتقال به روش های مبتنی بر اکستروژن و با بررسی مزایا و کاستی های هر کدام با تأکید بر سازگاری بیولوژیکی و تکثیر سلولی استفاده شده است. توسعه جوهرهای بیولوژیکی مناسب و عروق سازی بافتهای تازه توسعه یافته همچنان یک چالش در زمینه مهندسی بافت پوست است.
