
رویکرد روانشناسی مثبت گرا در سال های اخیر با شعار توجه به استعدادها و توانایی های انسان مورد توجه محققان قرار گرفته است. اساسی ترین ساختارهای مورد بررسی در این رویکرد، عواملی است که افراد را تا حد امکان با نیازها و تهدیدات زندگی سازگار می کند. در این میان تاب آوری به ویژه در حوزه روانشناسی رشد و سلامت روان جایگاه ویژه ای دارد (کالو، پریس، چیپچاس، بلک استوک و جاد[1]، 2019).
چگونه مردم می توانند با درد، فاجعه، غم و اندوه حوادث سخت زندگی کنار بیایند؟ چه اتفاقی می افتد که یک رویداد مشابه برای دو نفر اتفاق بیفتد، یکی می تواند بر آن غلبه کند اما دیگری نابود شود؟ توانایی بازگشت به عقب و حرکت رو به جلو پس از یک شکست به میزان مقاومت افراد، نحوه یادگیری و بکارگیری اصول تاب آوری برای مقابله با مشکلات اشاره دارد. تاب آوری به طور بالقوه در همه وجود دارد. تمرکز بر انعطاف پذیری اغلب به معنای تمرکز بر نقاط قوت است نه نقاط ضعف که به افراد کمک می کند مشکلات را به درستی پیش بینی کرده و با آن ها کنار بیایند. تاب آوری نقش مهمی در جلوگیری از بروز مشکلات روانی مانند افسردگی در مقیاس وسیع دارد (مایکل ننین، ترجمه صادقی، شهری، عابدی، مؤذنی و حق شناس، 1394).
ریشه کلمه Resilience کلمه لاتین Resilio به معنی "کشسانی" است که در قرن هفدهم نیز مورد استفاده قرار گرفت. اکولوژیست ها برای اولین بار بیش از 30 سال پیش این مفهوم کلی را پذیرفتند. از آن زمان، این اصطلاح برای اشاره به بلایای کوتاه مدت و پدیده های طولانی مدت مانند تغییرات آب و هوایی استفاده می شود. در فرهنگ لغت آکسفورد، تاب آوری ؛ توانایی یک ماده یا شی در بازگشت به حالت اولیه خود (یک تعریف مهندسی) و توانایی افراد برای بهبود سریع از مشکلات (تعریفی که از روانشناسی گرفته شده است) به این معنی است که خانواده از انعطاف پذیری، سازگاری، انعطاف پذیری، ثبات، سختی، و دوام نیز معرفی شده است. است. این صفت از فعل Resile به معنی انعطاف پذیر بودن و عقب رفتن گرفته شده است. در مقابل، کلمه ای با مقاومت طولانی تر وجود دارد که دارای همان معنی و شکل Resilience است، اما از نظر کاربرد و ریشه های واژگانی تفاوت های اساسی دارد (غیاثوند و عبدالشاه، 1394).
کلمه مقاومت، به معنای مقاومت، نام فعل Resist است، به معنی مقاومت در برابر یک عمل یا اثر و اصرار. در فرهنگ وبستر، انعطاف پذیری این اصطلاح را برای توصیف توانایی دوباره قدرتمند، سالم و موفقیت آمیز پس از یک واقعه بد، که بیشتر در روانشناسی استفاده می شود، توصیف می کند. ملاحظه می شود که از نظر لغوی تفاوت معناداری بین ریشه کلمه و حتی معانی و کاربردهای مشترک آن وجود دارد. در حقیقت، Resilience ویژگی های بیشتری نسبت به Resistance دارد (جک[1] و همکاران، 2013).
امّا در اصطلاح:
فرایندی که امکان بهبودی یا سازگاری با مشکلات را فراهم می کند، به عنوان تاب آوری مطرح است (وردولینی[2] و همکاران، 2021).
تاب آوری ظرفیت بهبودی از دشواری مداوم و توانایی ترمیم خود است. این توانایی انسان می تواند باعث شود او با وجود قرار گرفتن در معرض فشارهای شدید، با موفقیت بر حوادث ناگوار غلبه کند و شایستگی اجتماعی، آموزشی و شغلی خود را بهبود بخشد. تاب آوری ویژگی ای است که از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند با گذشت زمان افزایش یا کاهش یابد و مبتنی بر اصلاح خود فکری و عملی انسان در روند آزمایش و خطای زندگی است (موسوی، الوانی و قاسمی پناه، 1400).
[1]. Jack
[2]. Verdolini
[1]. Calo, Peiris, Chipchase, Blackstock & Judd