
اصطلاح "استرس" توسط هنس سلی به اصطلاح پزشکی معرفی شد که آن را به عنوان "پاسخ غیراختصاصی بدن به هر تقاضا" در سال 1936 توصیف کرد. «نظریه استرس» سلی «الگوی سه فازی پاسخهای فیزیولوژیکی غیراختصاصی» را به «عوامل مضر» توصیف میکند که او آن را «سندرم سازگاری عمومی» نامید. این پاسخ نشان دهنده "تلاش عمومی ارگانیسم برای سازگاری خود با شرایط جدید" است و سلیه تشابهاتی بین این پاسخ و پاسخ ایمنی انسان به عفونت ها ترسیم می کند. اساساً، تأثیر متقابل بین مکانیسمهای بازخورد و بازخورد، پدیده پیچیده پاسخ استرس را در انسان توضیح میدهد. در حالی که پاسخهای واکنشی و جبرانی نشاندهنده مکانیسم بازخورد هستند، پاسخهای پیشبینیکننده و پیشبینی مکانیسمهای بازخورد هستند (دل گایدیک و همکاران، 2018). استرس به عنوان واکنش فیزیکی، ذهنی و عاطفی فرد به یک محرک خاص تعریف می شود که اغلب به عنوان یک "استرس عامل" شناخته می شود. استرس روش بدن ما برای پاسخگویی به هر نوع تقاضا است. به عامل یا محرکی که استرس ایجاد می کند، استرس زا گفته می شود. صداها، افراد نامطلوب، سرعت ماشین، شغل، مسائل مالی و مشکلات خانوادگی برخی از عوامل استرس زا هستند. هر موقعیتی ممکن است باعث استرس شود. این احساس ابتدا تحت تأثیر استرس قرار می گیرد که منجر به اختلالات روانی می شود. استرس، استرس منحرف¬کننده، نگرانی بیش از حد، تغییر در الگوی خواب، بی¬حوصلگی، عصبانیت، غم، عدم تحمل، افکار آسیب رساندن به خود یا دیگران، تپش قلب، سردرد استرس و فشار درونی همگی از علائم اولیه استرس هستند. سردرد، خستگی شدید، حالت تهوع و استفراغ، اسهال، تاکی کاردی، ناراحتی قفسه سینه، افزایش فشار خون، برافروختگی یا گیجی، تنگی نفس، بی قراری، احساس خفگی، یا تهویه بیش از حد از دیگر علائم هستند (یاری بیگی و همکاران، 2017). پریشانی، استرس حاد، و استرس مزمن برخی از انواع مختلف استرس هستند. بدن ما با قرار گرفتن در حالت جنگ یا پرواز به استرس پاسخ می دهد (دابهار ، 2018).
استرس لزوماً به این معنا نیست که همیشه منجر به پیامدهای منفی خواهد شد. در بسیاری از بافت ها، استرس عامل مهمی برای مورفوژنز است، یعنی رشد و بازسازی بافت. به طور کلی، چارچوب استرس شامل استرس ناکافی (استرس)، استرس خوب (eustress)، و استرس بد (پریشانی) است (لو و همکاران، 2021).
در حالی که پیشبینی سطوح تنش منجر به پیامدهای ...