گسترش سریع فناوری پیشرفته اطلاعات و ارتباطات با قابلیتهای جدید و محیطهای رقابتی، ساختارها و فرآیندهای کسب وکار را به طور چشمگیری تغییر داده و تغییراتی در استراتژیهای تجارت سنتی، ساختارها و فرآیندها داشته است. هرچند فرصتهای ایجاد شده توسط فناوری پیشرفته اطلاعات و ارتباطات (نظیر فناوری دیجیتال) بسیار زیاد است، اما چالشهایی جدی را نیز به همراه دارند، چراکه به تغییرات اساسی در بازار کار و قوانین بازرگانی و تجارت شرکتها و همچنین تحول در سیستمهای سازمانی و اجتماعی منجر میشوند (بردواج[1] و همکاران، 2013). میتوان اذعان نمود که سرعت تغییرات در عرصه علم و فناوری آنچان زیاد است که عدم اطمینان، بارزترین ویژگی محیطی است و پایه اصلی چنین تغییراتی فناوری است و خالقان فناوری نیز کارآفرینان هستند. در حقیقت، کسب و کار الکترونیک، به عنوان محل ارتباط فناوری اطلاعات و ارتباطات (به عنوان فناوری پیشرفته با دارا بودن سرعت رشد و توسعه بسیار زیاد) و بازار کسب و کار، سبب شده است تا بازاری دائمی برای فعالیت به وجود آمده و زمینه اشتغال عده بسیاری در این زمینه فراهم آید. به همین دلیل، کارآفرینی سازمانی فناورانه از طریق کسب وکارهای الکترونیک میتواند شرایط تازهای به وجود آورد که در آن تولیدکنندگان، فروشندگان، مشتریان و تقریبا همه متصدیان یک چرخه اقتصادی قادر باشند در یک فضای مجازی مشترک با یکدیگر در ارتباط بوده و به تبادل اطلاعات، خدمات، محصولات و پول بپردازند (انگینگلو و آریکان[2]، 2016).
فناوری کاربرد عملی دانش است و درمحصولات، خدمات و فرآیندها ظهور پیدا میکند و ابزاری است که برای یاری رساندن به تلاش آدمی میآید. مجموعه تمامی لوازم مورد نیاز برای تبدیل ورودی به خروجی در یک کسب وکار به گونهای که موجب منفعت گردد. فناوری یک روش فنی مبتنی بر دانش (درک ما از طبیعت) برای رسیدن به یک هدف خاص است که دربرگیرنده مجموعه دانش، محصولات، فرآیندها، ابزارآلات، روشها و سیستمهایی است که جهت خلق کالا و خدمات به کار گرفته میشوند. ابزاری برای به کارگیری دانش جهت برطرف کردن نیازهای بشری میباشد. برخی دیدگاههای موجود در مورد فناوری عبارتند از: فناوری به عنوان ابزار؛ فناوری به منزله سیستم تبدیل؛ فناوری به عنوان دانش و فناوری و در نهایت به منزله ترکیبی از سختافزار و نرمافزار است. فناوری از منظر «یونیدو» مجموع اجزای فناوری و رویکردهای مدیریتی است. اجزاء فناوری شامل لوازم مورد نیاز برای تبدیل یک ایده مهندسی به محصول به گونهای که موجب کسب منفت گردد. این لوازم، اجزاء یا پارامترها یا مولفههای فناوری نامیده میشوند. اهمیت کارآفرینی فناورانه را به طور کلی میتوان ناشی از اهمیت یافتن توامان فناوری و کارآفرینی دانست. این امر باعث بروز حوزه رو به رشد کارآفرینی فناورانه شده است. فناوری شامل سختافزار، نرمافزار (دانش استفاده از سختافزار)، مغزافزار (دانش چرایی) و در سطحی دیگر، شامل دانش فنی است که به دانش کسب شده یا مهارت مرتبط با چگونگی انجام صحیح کارها میپردازد (مرادی و فرجاله زاده، 1399).
[1] . Bharadwaj
[2] . Enginoglu & Arikan