
امروزه مشتریان بهمنظور کسب اطلاعات، به اشتراک گذاری عقاید و انجام فعالیتهای متنوعی چون خرید و انجام بازی متکی بر برنامههای کاربردی موبایل بوده و سازمانها و شرکتها نیز از این برنامهها در راستای ترویج و معرفی محصولات و خدمات خود، ارائه پیشنهادات ویژه به افراد، حفظ مشتریان فعلی و جذب مشتریان بالقوه استفاده مینمایند (چئونگ و تو، 2017). مطالعات فراوانی در حیطه تبلیغات آنلاین و حتی تبلیغات در موبایل و رفتارهای اجتنابی کاربران نسبت به تبلیغات به انجام رسیده است اما ماهیت و چیستی تبلیغات درون برنامهای متفاوت و متمایز از تبلیغات آنلاین (به اشکال مختلف آن) میباشد؛ زیرا این گونه از تبلیغات با بهرهگیری بالا از قابلیتهای موجود در سخت افزار و نرم افزار گوشیهای هوشمند (همچون استفاده از جی پی اس گوشی، استفاده از سنسورهای گوشی و نیز دسترسی به اطلاعات شخصی فرد در گوشی) تبلیغاتی به شدت شخصیسازی شده را به شیوهای دقیقتر، درگیرکنندهتر و لاینقطعتر ارائه میدهد (منگ[1] و همکاران، 2016). ویژگی که در هیچکدام از تبلیغات آنلاین دیگر وجود ندارد. از این رو میبایست به مسئله اجتناب از تبلیغ درون برنامهای در برنامههای کاربردی گوشیهای هوشمند از زاویهای جدید نگریسته و علل و عوامل اثرگذار بر پدید آمدن چنین رفتارهایی را با درنظر گرفتن عوامل موجود در ادبیات، به صورت مجزای از سایر فرمهای تبلیغات آنلاین شناسایی نمود. مطالعات اندک صورت پذیرفته در حیطه تبلیغات مبتنی بر برنامههای کاربردی موبایل نشان میدهند که بخش زیادی از کاربران گوشیهای هوشمند با مشاهده تبلیغات درون برنامهای احساس تهدید و خطر مینمایند؛ زیرا این تبلیغات برآمده از اطلاعات شخصی کاربر و نیز تاریخچه جابجاییهای جغرافیایی وی و نیز پیشینه اطلاعاتی موجود در گوشی فرد میباشد (پنتیا[2] و همکاران، 2016). وجود چنین احساسی در افراد خود میتواند نشانه و عاملی در جهت بروز رفتارهای اجتناب از تبلیغ داشته و نیاز است تا مبتنی بر چارچوبها و ویژگیهای یک تبلیغ درونبرنامهای معین گردد چه علل و عواملی میتوانند اثرگذار بر بروز رفتارهای اجتناب از تبلیغات در فرد گردند.
[1] . Meng
[2] . Pentia