ساختن گرایی را به عنوان یکی از شاخه های روانشناسی شناختی معرفی میکنند که در آن یادگیرنده با شرکت فعال در فرایند یادگیری و با ارتباط دادن تجارب قبلی با آموخته های جدید به ساختن دانش خود نائل می آید و یادگیرنده نقش اساسی در تولید دانش را ایفا می کند که منجر به یادگیری عمیق تر و پایدارتر می شود.
خسروی و فرادانش (1393) براساس این تئوری دانش از طریق انتقال از معلم به دانش آموز اتفاق نمی افتد بلکه وقتی یادگیرنده به صورت فعالانه درگیر پروژه می شود، ساخته می شود. در واقع یادگیرندگان ایدهها و عقاید را کسب نمی کنند بلکه آن ها را خلق می کنند.
موادی که در ایجاد دانش جدید نقش دارند دارای دو منبع اصلی است یکی اطلاعاتی جدید که با کمک حواس کسب می کند و دیگری تفکر از پیش معلوم می باشد. یادگیرنده باید در کلاس درس یک شرکت کننده فعال باشد به طوری که بتواند عقاید و دیدگاهها را با هم ترکیب، تطبیق و آزمون کند. وارد کردن اطلاعات در ذهن کافی نیست بلکه باید بتواند این اطلاعات را در ساختارهای موجود و الگوهای تفکر قرار دهد یعنی باید دانش آموز برای یادگیری، به صورت فعالانه در فعالیت های یادگیری درگیر شود.
همچنین می توانید فایل مشابه زیر را نیز خریداری کنید: