مبانی نظری قصد تجارت اجتماعی

قصد تجارت اجتماعی به معنای تمایل مستمر مصرف­کنندگان برای جستجو و به اشتراک­گذاری اطلاعات در یک سایت تجارت اجتماعی می­باشد (چن و شن[1]، 2015). بنابراین، قصد تجارت اجتماعی به رفتارهای یکباره و آنی اشاره ندارد و مربوط به تمایلات گاه به گاه یا مکرر مصرف­کنندگان می­باشد که بیشتر شبیه یک عادت و یا قصد رفتاری تعریف می­شود. این تعریف نشان می­دهد که قصدتجارت اجتماعی دارای دو بعد خرید اجتماعی و مشارکت (به اشتراک­گذاری) اجتماعی می­باشد. اولی به معنای جستجو اطلاعات درباره خرید و محصولات در جوامع تجارت آنلاین می­باشد و بعد دوم به معنای تمایل به اشتراک­گذاری اطلاعات درباره محصول در جوامع تجارت اجتماعی آنلاین می­باشد.

بسیاری از مطالعات بر روی عوامل موثر بر تجارت اجتماعی بررسی­های بسیاری صورت داده­اند. یک جریان مطالعاتی بر روی عوامل روانی اجتماعی مانند حمایت اجتماعی، حضور اجتماعی، تجربه مجازی، تاثیر اجتماعی و کیفیت روابط بر روی قصد مصرف­کننده برای پذیرش اجتماعی تمرکز کرده­اند (لو[2] و همکاران، 2016). جریانی دیگر از این مطالعات بر تاثیر ویژگی­های فناوری بر روی تسهیل تجارت اجتماعی مانند تامبز آپ[3]، رتبه­بندی، بررسی و تبلیغات رسانه اجتماعی تمرکز کرده­اند (لی و کو[4]، 2018).

به اشتراک گذاری اطلاعات بین طرفین یک معامله می­تواند افزایش دهنده جو اعتماد بین آن­ها باشد (اکارد و هیل[6]، 2012). از این رو می­توان انتظار داشت چنین رابطه­ای میان مشتریان و فروشندگان خدمات بیمه­ای نیز وجود داشته باشد. از یک سو، این دانش و اطلاعات سازمان را قادر مي­سازد تا فوايدي ارزشمند را براي خود در جهت رقابت كاري ايجاد كرده تا بهتر از رقبا عمل كنند حتي در حالتی که منابع کسب تمایزی در اختیار نداشته باشد. از سویی، مشتریان نیز از طریق کسب دانش و اطلاعات مورد نیاز به خوبی در این حوزه قادر به گام برداشتن آگاهانه بوده و روابط خود را به منظور کسب اطلاعاتی بیشتر ارتقاء می­بخشند. از این رو به اشتراک گذاری اطلاعات، یکی از مهمترین گام­ها در مدیریت ارتباط با مشتریان و توسعه تعاملات بین فرد و سازمان می­باشد. به واقع اطلاعات مشتری در قبال خدمات شرکت و نیز کیفیت و کمیت خدمات تجربه شده از رقبا و نیز قوه مقایسه این خدمات به خوبی می­تواند منبعی مناسب برای شرکت به منظور تحقیقات و بازار و کسب دانش در زمینه تحرکات و فعالیت­های رقبا باشد. از این رو شرکت­ها می­توانند از طریق فراهم آوردن امکان به اشتراک گذاری اطلاعات دو طرفه هم برای خود و هم برای مشتریان ایجاد مزیت نمایند.

 


[1] . Chen and Shen

[2] . Lu

[3] . thumbs up

[4] . Li and Ku

[5] . Social Sharing

[6] . Eckerd and Hill