تجمع انبوه عظیمی از ساکنان در شهرها منجر به آشفتگی و بینظمی در شهرها شده و شرایطی را به وجود آورده که نه تنها تعادل شهرها را به سقوط کشانده، بلکه دستیابی به پایداری را با روش­های کنونی اداره و توسعه شهری ناممکن ساخته است. لذا نهادهای قدیمی و شیوه ­های مدیریت و حاکمیت قدیمی با جهان پیچیده و به سرعت در حال تغییر در تضاد هستند. در نتیجه برنامه­ریزان شهری در سراسر جهان می­کوشند تا با نگاهی یکپارچه به تمامی ابعاد شهرنشینی مدل­هایی را برای توسعه شهرهای قرن 21 به منظور پاسخگویی به خواسته­ها و انتظارات جدید دنیای امروز توسعه دهند. به عبارتی ضرورت و الزامات این چالش­ها شهرهای زیادی را در جهان برای یافتن روش­های هوشمندتر برای مدیریت آنها به تکاپو و تحرک واداشته است. یکی از مفاهیم جدید جهت مقابله با چالش­های کنونی شهرها در عرصه برنامه­ریزی شهری، توسعه یک جامعه هوشمند است که در طول سالیان اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. جامعه هوشمند به عنوان محور تحول  و توسعه هزاره مطرح شده و به معنای گشایش مفاهیمی نو در برنامه­ریزی شهری است که قابلیت­های جهان واقعی و مجازی را برای حل مشکلات شهری با هم ترکیب می­کند. داده ­های عظیمی که در فضای شهر تولید شده، به همراه پیشرفت­های به وجود آمده در فناوری اطلاعات و ارتباطات فرصت­های بی­ سابقه­ای را برای مقابله با چالش­های بزرگی که شهرها با آن مواجه­اند، فراهم می­سازد. یکی از پایه­ های اساسی جامعه هوشمند دسترسی به اطلاعات در زمان واقعی در زمینه اقدامات و انتخاب­های شهروندان است. دستیابی به اطلاعات در زمان واقعی در جامعه هوشمند امکان تشخیص و شناسایی الگوهای رفتاری و هنجاری را (چه در سطح کل جامعه و چه در سطح فردی) ممکن می­سازد که بسیار ارزشمند است. این امر امکان مشاهده نامرئی­ها (به منظور فهم آنچه در جریان است) و رفتار یک جامعه در طی دوره­ های زمانی مختلف، امکان تاثیرگذاری بر آنها و الگوسازی را امکانپذیر می­سازد. در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان جهت حل مسائل و مشکلات خود که با رویکردهای کلاسیک قابل حل نیست به رویکردها و راهکارهای دنیای مجازی به منظور حداکثر بهره­برداری از قابلیت­های زندگی شهری خود روی آورده­اند. در این میان علی­رغم اینکه مفهوم جامعه هوشمند به یک موضوع بسیار محبوب تحقیق در تمام حوزه های علمی تبدیل شده است و با وجود استفاده وسیع از این اصطلاح و تلاش گسترده برای تبیین آن هنوز یک درک روشن و اجماع عمومی در میان حرفه­ مندان و دانشگاهیان در مورد مفهوم، معانی و اینکه چه خصوصیات، عناصر و یا اجزایی را دربرمی­گیرد (به خاطر دیدگاه­ های مختلف از حوزه­ های گوناگون دانش) وجود ندارد. بررسی­ها نشان می­دهد که محققان حوزه ­های مختلف علمی محتوای متنوعی از این اصطلاح را پیشنهاد کرده ­اند و طیفی از انواع مفهومی را به جای صفت هوشمند مورد استفاده قرار داده­اند. به طوری که برخی بر ابعاد فناوری تاکید کرده­اند و عده­ای دیگر بر این باورند که در جامعه هوشمند اتخاذ فناوری پایان کار نیست و توسعه سرمایه انسانی و اجتماعی و زیرساخت­های فیزیکی را برجسته کرده ­اند. اما آنچه واقعیت است ایجاد جامعه هوشمند به عنوان واقعیت قرن 21 با توجه به یکپارچگی جهانی شهرها کسی با آن مخالف نیست (پوراحمد و همکاران، 1397).

جامعه هوشمند. 4

 انقلاب اطلاعاتی و پارادایم جامعه. 11

گذار از جامعه اطلاعاتی به جامعه هوشمند در کشور. 13

عوامل موثر در هوشمندی جوامع. 15

 حاکمیت جامعه هوشمند. 20

 تئوریهای حوزه جامعه هوشمند. 23

شهروند هوشمند. 29

 شاخص های شهروند هوشمند. 34

پیشینه تحقیق. 35

 پیشینه داخلی.. 35

 پیشینه خارجی.. 38

منابع   44

• پوراحمد، احمد؛ زیاری، کرامت اله؛ حامتی نژاد، حسین؛ پارسا، شهرام (1397)، مفهوم و ویژگی­های شهر هوشمند، باغ نظر، سال پانزدهم، شماره 58.
• پوراحمد، احمد؛ زیاری، کرامت؛ حاتمی­نژاد، حسبن؛ پشاآبادی، شهرام (1397). تبیین مفهوم و ویژگی­های شهر هوشمند، باغ نظر، سال پانزدهم، شماره 58.
• تفتی، حامد؛ حیدری، مجید؛ الماسی، راضیه (1397). شناخت مولفه­های شهروند هوشمند در محیط شهری با رویکرد یادگیری فناورانه، فصلنامه علمی – پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، دوره 7، شماره 1، ص­ص 59-76.
• تفنگ چی، سینا؛ سلطانی فر، محمد؛ مجیدی قهرودی، نسیم (1395)، فرابرد انتقال اطلاعات در شهر هوشمند، مطالعات رسانه ای، سال دهم.
• حاتمی­نژاد، حسین و دیگران (1394). سیاست­های فضایی در برنامه­ریزی شهری، تهران: انتشارات پاپلی.
• رهنما، محمدرحیم؛ حسینی، سید مصطفی؛ محمدی، سمیه (1399)، سنجش و ارزیابی شاخص های شهر هوشمند در کلان شهر اهواز، پژوهش های جغرافیای انسانی، دورۀ 52 ، شمارۀ2.
• سرگلزایی، شریفه، سپاسگزار، صمد (1396). مدلسازی پذیرش فناوری از سوی کاربران برای دستیابی به شهر هوشمند مطالعه موردی: مراکز استان. مطالعات شهری. 6(22)، 27-42.
• گلزاری موقر، مجید و یاراحمدی، علی و روستائی، رسول،1395،جامعه هوشمند کاربردی از اینترنت اشیا،دومین کنفرانس بین المللی یافته های نوین علوم و تکنولوژی
• مرادی، شیما (1398)، بررسي سير موضوعي مطالعات حوزه شهر هوشمند، پژوهشنامه علمسنجي، دوره 5، شماره 1، ص. 139-160.
• مهدی زاده، معین (1398)، بررسی رابطه بین شهر هوشمند و توسعه پایدار و چالشهای دستیابی به شهر هوشمند پایدار، نشریه علمی تخصصی شباک، سال پنجم، شماره 46.

• Allam, Zaheer, and Peter Newman. "Redefining the smart city: Culture, metabolism and governance." Smart Cities 1.1 (2018): 4-25.
• Byun, J., Kim, S., Sa, J., Kim, S., Shin, Y. T., & Kim, J. B. (2016). Smart city implementation models based on IoT technology. Advanced Science and Technology Letters, 129(41), 209-212.
• Capra, C. F. (2016). The Smart City and its ci t izens: Governance and ci t izen participation in Amsterdam Smart Ci ty. Internat ional Journal of EPlanning Research (IJEPR), 5(1), 20-38.
• Chourabi, H., Nam, T., Walker, S., Gil-Garcia, J. R., Mellouli, S., Nahon, K. & Scholl, H. J. (2012, January). Understanding smart cities: An integrative framework. In 2012 45th Hawaii international conference on system sciences (pp. 2289-2297). IEEE.
• Ciasullo, M. V., Troisi, O., Grimaldi, M., & Leone, D. (2020). Multi-level governance for sustainable innovation in smart communities: an ecosystems approach. International Entrepreneurship and Management Journal, 16(4), 1167-1195.
• Ciasullo, M. V., Troisi, O., Grimaldi, M., & Leone, D. (2020). Multi-level governance for sustainable innovation in smart communities: an ecosystems approach. International Entrepreneurship and Management Journal, 1-29.
• Cifaldi, G., & Serban, I. (2018, January). Between a smart city and smart society. In International Conference on Intelligent Human Systems Integration (pp. 714-719). Springer, Cham.
• de Waal, M., & Dignum, M. (2017). The citizen in the smart city. How the smart city could transform citizenship. it- Information Technology, 59(6), 263-273.
• Deakin, M.: Smart Cities: Governing, Modelling and Analysing the Transition. Routledge, London (2014) ITGI, Enterprise Value:Governance of IT Investments,The Val IT Framework 2.0, 2010.
• Dewi, M. A. A., Hidayanto, A. N., Purwandari, B., Kosandi, M., & Budi, N. F. A. (2018). Smart City Readiness Model Using Technology-Organization-Environment (TOE) Framework and Its Effect on Adoption Decision. In PACIS (p. 268).
• Ferraro, S. (2013). Smart Cities, Analysis of a Strategic Plan. (Master thesis).
• Foresti, R., Rossi, S., Magnani, M., Bianco, C. G. L., & Delmonte, N. (2020). Smart society and artificial intelligence: Big Data scheduling and the global standard method applied to smart maintenance. Engineering, 6(7), 835-846.
• HABITAT III. (2015). SMART CITIES. United Nations. Conference on Housing and Sustainable Urban Development.
• Harrison, C. Donnelly, I.A. (2012). A theory of smart cities. Retried from IBM Cor.
• Harrison, C. Donnelly, I.A. (2012). A theory of smart cities. Retried from IBM Cor.
• Hassan, I. M., Mahdi, A. A., & Al-Khafaji, N. J. (2015). THEORETICAL STUDY TO HIGHLIGHT THE SMART GOVERNMENT COMPONENTS IN 21 st CENTURY. International Journal of Computer Science and Mobile Computing, 3(12), 333-347.
• Jiménez, C. E., Falcone, F., Solanas, A., Puyosa, H., Zoughbi, S., & González, F. (2016). Smart Government: Opportunities and Challenges in.Handbook of Research on Democratic Strategies and Citizen-Centered E-Government Services, 1.
• Karadag, t. (2013). An Evaluation of the Smart City Approach. (Master thesis). Middle East Technical University
• Karadağ, Tunc, 2018, An Evaluation of the Smart City Approach, A Thesis Submitted to The Graduate School of Natural and Applied Sciences of Middle East Technical University, February 2018, 78 pages. IBM., 2009, A vision of smarter cities. Retrieved October 2016, from http://www- 03.ibm.com/press/attachments/IBV_Smarter_Cities_-_Final.pdf
• Kim, S. T. (2013). Next Generation e-Government Strategies and Asks for the Smart Society--Based on Korea's Case. Journal of e-governance, 36(1), 12-24.
• Kinkar, S., Hennessy, M., & Ray, S. (2016). An ontology and integration framework for smart communities. Journal of Computing and Information Science in Engineering, 16(1).
• Lopes, N. V. (2017, July). Smart governance: A key factor for smart cities implementation. In 2017 IEEE International Conference on Smart Grid and Smart Cities (ICSGSC) (pp. 277-282). IEEE.
• Mahmood, D., Javaid, N., Ahmed, I., Alrajeh, N., Niaz, I. A., & Khan, Z. A. (2017). Multi‐agent‐based sharing power economy for a smart community. International Journal of Energy Research, 41(14), 2074-2090.
• Manda, M. I., & Backhouse, J. (2016, September). Towards a “Smart Society” through a connected and smart citizenry in south africa: a review of the national broadband strategy and policy. In International Conference on Electronic Government (pp. 228-240). Springer, Cham.
• Meijer, A., & Bolívar, M. P. R. (2016). Governing the smart city: a review of the literature on smart urban governance. International review of administrative sciences, 82(2), 392-408.
• Mosannenzadeh, F. Vettoratob. D. (2014). Defining smart city: Aconcepttual frame work based on key word analaysis.Journal of Land Use, Mobility and Environment. ISSN 1970-9889, e- ISSN 1970-9870.
• Sadiqi, J. (2018). Evaluating the development of SMART communities: a public value perspective.
• Scholl, H. J., & Scholl, M. C. (2014). Smart governance: A roadmap for research and practice. IConference 2014 Proceedings.
• Sepasgozar, S. M., Hawken, S., Sargolzaei, S., & Foroozanfa, M. (2019). Implementing citizen centric technology in developing smart cities: A model for predicting the acceptance of urban technologies. Technological Forecasting and Social Change, 142, 105-116.
• Soyata, T., Habibzadeh, H., Ekenna, C., Nussbaum, B., & Lozano, J. (2019). Smart city in crisis: Technology and policy concerns. Sustainable Cities and Society, 50, 101566.
• Understanding smart cities: An integrative framework. In System Science (HICSS), 2012 45th Hawaii International Conference on (pp. 2289-2297). IEEE.
• Yigitcanlar, T., Kamruzzaman, M., Buys, L., Ioppolo, G., Sabatini-Marques, J., da Costa, E. M., & Yun, J. J. (2018). Understanding ‘smart cities’: Intertwining development drivers with desired outcomes in a multidimensional framework. Cities, 81, 145-160.
• Yigitcanlar, T., Kamruzzaman, M., Buys, L., Ioppolo, G., Sabatini-Marques, J., da Costa, E. M., & Yun, J. J. (2018). Understanding ‘smart cities’: Intertwining development drivers with desired outcomes in a multidimensional framework. Cities, 81, 145-160.