روش یادگیری مشارکتی جیگساو، که یک رویکرد یادگیرنده‌محور است، به‌عنوان روشی مؤثر در توسعه مهارت‌های فراگیر ضروری در دانش‌آموزان شناخته می‌شود (تانگ ، 2023). این تکنیک یادگیری مشارکتی یک استراتژی آموزشی است که در آن دانش‌آموزان در گروه‌ها کار می‌کنند تا بخش‌های مختلف یک تکلیف یا پروژه را تکمیل کنند. هر عضو گروه مسئول یادگیری و تسلط بر بخش خاصی از محتوا است. پس از تبدیل شدن به یک متخصص در بخش محوله، هر عضو آنچه را که آموخته است به گروه خود آموزش می‌دهد. این روش همکاری را ترویج می‌کند، اطمینان حاصل می‌کند که همه دانش‌آموزان مشارکت دارند و به آن‌ها کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از مطالب به‌دست آورند زیرا هم به تدریس و هم به یادگیری از همتایان خود می‌پردازند. این رویکرد توسط الیوت آرونسون در سال 1971 پیشنهاد شد و اولین بار توسط آریستون در سال 1978 به‌کار گرفته شد. این روش در ارتقاء نتایج دانش‌آموزان از جمله مهارت‌های اجتماعی، مفهومی و مشارکتی موفقیت زیادی به‌دست آورد و بعدها توسط اسلاوین در سال 1980 توسعه یافت. تکنیک جیگساو همچنین دانش‌آموزان را به‌طور فعال‌تری در فرآیند یادگیری درگیر می‌کند تا در فرآیند یادگیری از طریق سخنرانی (داکوستا و فابلا ، 2023)، زیرا بر همکاری تمرکز دارد. هدف این تکنیک مطالعه مطالب درسی در گروه‌های کوچک است که از یک رویکرد ساختاری چهار مرحله‌ای شامل برنامه‌ریزی و آمادگی، اجرا، مشاهده و بازتاب برای دستیابی به اهداف خاص پیروی می‌کند (دهول و ورما ، 2019). استفاده از روش جیگساو به‌طور گسترده‌ای در خارج از کشور مورد مطالعه قرار گرفته تا دانش‌آموزان را با نتایج مطلوب یادگیری تجهیز کند (هلیماه و سوکمادی ، 2019). مطالعات مختلفی نیز برای ایجاد انواع مختلف جیگساو انجام شده است (کوشون دروئت  و همکاران، 2023). 
در این رویکرد، دانش‌آموزان به گروه‌های کوچک به نام "گروه‌های خانگی" تقسیم می‌شوند. محتوای درس به بخش‌های جداگانه تقسیم می‌شود که هر بخش به یکی از اعضای گروه خانگی اختصاص می‌یابد. اعضای گروه‌های خانگی مختلف که بر روی همان بخش کار می‌کنند، در "گروه‌های تخصصی" جمع می‌شوند. در این گروه‌های تخصصی، آن¬ها بحث می‌کنند، به‌طور کامل درک می‌کنند و محتوای اختصاصی خود را به مواد آموزشی تبدیل می‌کنند. سپس هر متخصص به گروه خانگی خود باز می‌گردد تا بخش خود را به همتایانش آموزش دهد (سانچز-مونوژ  و همکاران، 2022). مرحله سوم شامل ارزیابی همتایان توسط دانش‌آموزان است، در حالی که معلم به‌طور فردی هر دانش‌آموز را با استفاده از تکالیف و آزمون‌ها تجزیه و تحلیل می‌کند. علاوه¬براین، دانش‌آموزان بازخورد عملکرد فردی و گروهی دریافت می‌کنند (داکستا و فابلا، 2023).
 

مقدمه    3
2-1- مبانی نظری پژوهش    4
2-1-1- روش جیگ ساو    4
2-1-2- یادگیری مشارکتی و روش جیگ ساو    17
2-1-3- گام‌های تدریس تکنیک تدریس جیگساو    23
2-1-4- آمادهسازی و اجرای جیگ ساو برای یادگیری درس ریاضی    26
2-1-5- روش جیگ ساو و تفاوت‌های فرهنگی    29
2-1-6- یادگیری در حد تسلط    30
2-1-7- تأثیر استراتژی یادگیری تسلط بر عملکرد دانش‌آموزان در ریاضیات    48
2-1-8- اهمیت یادگیری تسلط در ریاضیات    50
2-2- پیشینه پژوهش    58
2-2-1- پیشینه داخلی    58
2-2-2- پیشینه خارجی    61
منابع    65
پیوست    70

برخی از منابع

1.    افسری، فاطمه و یعقوبی، فرحناز و کاردگر بالادهی، محمدرضا و محمدی، میمنه (1402). بررسی تاثیر روش تدریس جیگ ساو و روش تدریس یادگیری در حد تسلط بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان،اولین همایش بین المللی جامعه شناسی، علوم اجتماعی و آموزش و پرورش با رویکرد نگاهی به آینده، بوشهر.
2.    تقی زاده, عبدلی سلطان احمدی. (2017). اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی در درس آمار و مدل‌سازی در بین دانش‌آموزان علوم انسانی دوره دوم متوسطه. روان شناسی مدرسه و آموزشگاه, 6(2), 7-25.‎
3.    تقی زاده، رقیه؛ عبدلی سلطان احمدی، جواد (1396). اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمد ریاضی و اضطراب ریاضی در درس آمار و مدلسازی در بین دانش آموزان علوم انسانی دوره دوم متوسطه، مجله روانشناسی مدرسه، دوره 6 شماره 2.
4.    سلیمانی, سپهریان اذر, قادری. (2016). اثربخشی روش تدریس جیگ ساو و سنتی بر اضطراب-نگرش و عملکرد درس ریاضی. تدریس پژوهی, 4(2), 79-94.‎
5.    صفرنژادکلخوران، حمیده و محمدی، سحر و حنیفی، فریبا (1402). مقایسه اثربخشی تدریس ریاضی با روش سنتی و روش جیگ ساو بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی،چهارمین همایش بین المللی روانشناسی، علوم تربیتی مطالعات اجتماعی و فرهنگی،همدان
6.    فدایی، نرگس و تکاپوی، زینب و اشکنانی، صغری و تکاپوی، رضا (1403). روش تدریس جیگ ساو و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان،بیستمین همایش ملی علمی پژوهشی روانشناسی و علوم تربیتی،شیروان.