اهمیت دادن به ورزش در دوران کودکی امری مهم و حیاتی است زیرا کودک همواره در حال رشد است و رشد مطلوب و همه جانبه او میتواند در زندگی آینده اش بسیار مفید و موثر واقع شود رشد کودک در صورتی در دوران نوجوانی تکمیل میشود که جریان رشد او در تمامی مراحل قبلی به خوبی هدایت شده باشد در سنین پایین نقص یا ناراحتی در قسمتی خاص از بدن با تمرین و تقویت عضلات سریع تر برطرف میشود اما هر چه سن کودک افزایش یابد این عمل به کندی امکان پذیر خواهد بود. بی توجهی به نقص یا ناراحتی بدنی کودک در این دوره باعث میشود که آن ناراحتی به طور بسیار سریع پیشرفت کند راه رفتن و نشستن غلط کودک ممکن است عوارضی در او ایجاد کند که مستقیما بر ستون فقرات او اثر نامطلوبی بگذارد. در سنین قبل از نوجوانی بهتر است با فراهم آوردن امکانات شرایط و لوازم کافی به انجام یکسری فعالیتهای ورزشی ترغیب شود در واقع ورزش، مقدمه ای برای ورود افراد به اجتماع است و خصوصیات شرایط و حالات حرکتی و روحی که در آن پیش می آید؛ تکرار و تمرینی شایسته و مفید برای آمادگی افراد اجتماع محسوب میشود و به آنها توانایی برقراری روابط اجتماعی و پرهیز از گوشه گیری را می آموزد. احترام متقابل ،اجتماعی، تحکیم روابط اجتماعی با گذشت و فداکاری و... در اثر ورزش آموخته میشود و شخصیت اجتماعی افراد شکل می گیرد پروفسور .رونالد .ام جزیرسکی نویسنده کتاب « اهمیت ورزش مدارس »، معتقد است نوجوانانی که در فعالیتهای ورزشی شرکت میکنند نمرات بهتری را در دروس خود کسب می کنند، همچنین رفتارهای پسندیده ای را در داخل و خارج از مدرسه از خود بروز میدهند با توجه به اهمیت موضوع من تصميم گرفتم تا دلایل عدم شرکت دانش آموزان در فعالیتهای ورزشی را پیدا کنم و درصدد رفع آن برآیم. البته هدف من نیز از تشویق و ترغیب دانش آموزان به ورزش به دلیل اهداف جزئی ذیل می باشد:
