اصول ساختنگرایی بر پایهی آگاهی از یادگیری استوار است و پیام اصلی آن این است که دانش به یادگیرندگان منتقل نمیشود، بلکه یادگیرندگان دانش را خود برای خود میسازند. در واقع یادگیری ساختنگرا فرآیندی پویا و درونی است که طی آن فراگیران به شکلی فعال و با ارتباط دادن اطلاعات جدید به آنچه که قبلا آموختهاند دست به ساختن دانش میزنند. در تدریس به جای تحمیل کردن تعدادی مفاهیم و تعریفهای نظری و از پیش آماده شده و حل مسائل تکراری، باید راه ساختن مفاهیم در ذهن فراگیرنده را به او آموزش داد. همچنین فراگیرنده باید بیاموزد چگونه میان آن مفاهیم و دنیای واقعی ارتباط برقرار کند.
وظیفهی معلم ساختگرا به جای طراحی و تهیهی مواد خام درسی، تهیه و طراحی روش آموزش آن مواد است. معلم هرگز نباید با تلقین معلومات و دانش خود، ذهن دانشآموزان را به یک جهت مشخص بکشاند، بلکه تنها مقدمات و وسایل یادگیری و همچنین منابع اولیه لازم را فراهم میکند تا دانشآموز خود مسیر فکری خود را تشخیص داده و دنبال کند. در واقع نقش معلم در سیستم ساختارگرایی، نقش یک هدایتگر فعال و تسهیلکنندهی فرایند یادگیری را دارد.
همچنین می توانید فایل مشابه زیر را نیز خریداری کنید:
تحلیل دیدگاه مخالفان و موافقان رویکرد ساختنگرایانه (پاورپوینت)