اخلاق تحصیلی به بررسی ارزشهای اخلاقی در فضای آموزش و تدریس میپردازد و شامل در نظر گرفتن موضوعات مربوط به تنبیه و تشویق و مدیریت رفتار، فرایندهای مربوط به نظم و آزادی اخلاقی و مسئولیتها، استقلال فکری و قابلیت اعتماد است (عبدالملکی و همکاران، 1401). آموزش اخلاق تحصیلی در دانش آموزان باعث اجتناب از تقلب در محیطهای آموزشی، بازداری بیصداقتی و رفتارهای مثبت میشود (خرمایی و محمودنژاد، 1400). در این شرایط دانش آموزان علاوه بر تلاش برای کسب خواستههای خود به روش درست، با دشواری کمتری با همکلاسیها و معلمان رابطه برقرار کنند و این توانمندی سبب میشود راحتتر مشکلات درسیشان را از دوستانشان بپرسند و در ارتباط با معلمان راحتتر باشند و هنگام نیازمندی، یاریگران بیشتری در اطراف داشته باشند (سبزیان و گراوند، 1401).
آموزش اخلاق تحصیلی با پروش یادگیری اخلاقمدار و متکی کردن نتایج و پیشرفت تحصیلی به تلاشهای شخصی اخلاق تحصیلی را در دانش آموزان پیشرفت میدهد. این آموزش دانش آموزان را از ارتکاب رفتارهای فریبکارانه و تقلب باز میدارد و این احساس را در دانش آموزان تقویت میکند که موفقیت آنها بستگی به تلاش و کوشش آنها دارد، در این شرایط انگیزش درونی بالایی کسب میکند و تمام انرژی و منابع درونی خود را برای انجام تکالیف درسی بسیج میکند و تمرکز اصلی وی بر فرایند یادگیری خواهد بود (سبزیان و همکاران، 1398)، طبیعی است در این شرایط درگیری تحصیلی بالایی خواهد داشت. در همین راستا، شیرزادی و شیخالاسلامی (1400) در پژوهشی تأثیر اخلاق تحصیلی بر درگیری تحصیلی را تأیید کردند. همچنین کارموناـهالتی و همکاران (2021) در پژوهشی نشان دادند پایبندی فراگیران به اخلاق تحصیلی منجر به بهبود درگیری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی آنها میشود. علاوه بر این آموزش اخلاق تحصیلی باعث میشود دانش آموزان سطوح بالای تفکر خلاق، رفتار مناسبتر و تفکر مثبتی نسبت به مدرسه و تکالیف آن داشته باشند. دانش آموزان با سطوح بالای اخلاق تحصیلی مدت زمان بیشتری را به تکالیف درسی اختصاص میدهند. از تکالیف سخت ترسی ندارند و با دید مثبت به آن نگاه میکنند و این تکالیف را فرصتی برای یادگیری بیشتر میدانند، در این شرایط محیط مدرسه و تکالیف برای دانش آموزان محیطی جذاب خواهد بود و زمینه افزایش شیفتگی تحصیلی آنها ر ا فراهم میکند (اینانلو و قمری، 1400).
