مبانی نظری سرعت ورود به بازارهای جهانی

بین‌المللی‌سازی یک استراتژی کلیدی برای شرکت‌ها به منظور تضمین رقابت بلندمدت و تداوم کسب‌وکار رای است (دماسیس[1] و همکاران 2018). با این حال، استراتژی‌های بین‌المللی‌سازی سطوح بالاتری از ریسک و عدم اطمینان را نیز شامل می‌شود که پیچیدگی وظایف و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. از این رو، تعداد مطالعاتی که بر چالش‌های پیش روی شرکت‌ا در چارچوب بازار جهانی شده متمرکز شده‌اند، به طور قابل توجهی افزایش یافته است (دماسیس و همکاران، 2018) و از حوزه کسب و کارهای کوچک به حوزه تحقیقاتی گسترده‌تر تجارت بین‌المللی فراتر رفته است (آلایو[2] و همکاران 2021؛ دبلیس[3] و همکاران 2021).

با پدیده جهانی شدن، تغییرات مختلفی در اقتصاد بین­المللی و بازارهای جهانی پدید آمده است. چشم‌انداز بین‌المللی‌سازی به دلیل پیشرفت فناوری، مقررات‌زدایی از سیستم‌های مالی، جامعه شبکه‌ای و ایجاد ائتلاف‌های بزرگ بین کشورها از منظری متفاوت ظهور کرده است. بین­المللی­سازی معمولاً به­عنوان استراتژی یک شرکت برای گسترش محصولات و خدمات خود در سراسر مرزهای کشورها تعریف می­شود. زمینه بین­المللی و چند فرهنگی شرکت را می­توان بین شرکت­های ملی، شرکت­های بین­المللی، شرکت­های چند ملیتی یا شرکت­های جهانی متمایز کرد. دانیلز و رادباگ (2001) تجارت بین‌الملل را به­عنوان کلیه معاملات تجاری - خصوصی و دولتی - بین دو یا چند کشور در نظر می‌گیرند. محققان قبلی سعی کردند انگیزه­های بین­المللی­سازی را توضیح دهند و دیدگاهی منبع محور داشتند که اهمیت جنبه­های داخلی سازمان را برجسته می­کرد (جین و کیم[4]، 2020). محققان براین باورند که عوامل داخلی مانند منابع دانش، ویژگی­های جمعیت­شناختی مدیران و تحمل ریسک مدیریت ارشد بر عملکرد شرکت تأثیر می­گذارد. با این حال، محیط خارجی به­طور مساوی بر تصمیم­گیری استراتژیک شرکت تأثیر می­گذارد. شرکت­ها عمدتاً در مناطق جغرافیایی نزدیک­تر گسترش می­یابند. با این وجود، خدمات صادراتی نمی­تواند به معیارهای کارایی برسد و نصب یک بخش صادرات برای فروش بدون واسطه ضروری است. با افزایش شبکه صادرات، شرکت باید تصمیم بگیرد که شرکت به کدام شعبه­ها و شرکت­های تابعه نیاز دارد تا با بازارهای خارجی تعامل مستقیم داشته باشد. به این معنا، یک بنگاه فرآیند فعالیت صادراتی غیرمنظم را آغاز می­کند و سپس از طریق نمایندگان مستقل صادرات را انجام می­دهد، یک شرکت تابعه فروش خارجی و در نهایت یک شرکت تابعه تولید خارجی ایجاد می­کند. این فرآیند با سفارش یک واردکننده بین­المللی آغاز می­شود. در صورت موفقیت­آمیز بودن این سفارش، صادرات به­عنوان پاسخ به سفارشات جدید واردکنندگان افزایش می­یابد. دسترسی به منابع و اطلاعات یکی از عوامل فعالی است که شرکت­ها را به سمت بین­المللی شدن سوق می­دهد. علاوه براین، این گسترش شرکت­ها را قادر می­سازد تا در مورد محیط خارجی، رویه­های مختلف تجاری، تکنیک­های جدید و بازیگران کلیدی بیاموزند. علاوه براین، با بهره‌برداری از یک بازار جهانی، یک شرکت می‌تواند از کاهش مقیاس، بهینه‌سازی بخش‌بندی بازار و کاهش برخی هزینه‌ها استفاده کند (جیانگ[5] و همکاران، 2020).

 


[1] . De Massis

[2] . Alayo

[3] . Debellis

[4] . Jean & Kim

[5] . Jiang