مبانی نظری تحلیل رفتار کاربردی (منابع جدید)

تحلیل رفتار کاربردی (ABA) یک رویکرد درمانی مبتنی بر علم رفتارگرایی است که به درک و تغییر رفتارهای نامطلوب و تقویت رفتارهای مطلوب می‌پردازد. این روش، اولین بار در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط دکتر آیور لوواس[1] معرفی شد و از آن زمان به عنوان یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی برای کودکان با اختلالات رفتاری شناخته شده است(کاربکس و  کاربکس[2]،2016 ؛ ترجمه پوراعتماد، بهزادپور و میرزایی، 1398).

درمانگران از دهه ۱۹۶۰ از تحلیل رفتار کاربردی  ABA   برای کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم و اختلالات رشدی مرتبط استفاده کرده اند. تحلیل رفتار کاربردی (ABA) درمانی مبتنی بر علم یادگیری و رفتار است.تحلیل رفتار کاربردی (ABA) یکی از روش‌های علمی و اثبات‌شده برای درمان اختلالات رفتاری، به ویژه در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، است. این روش درمانی بر اساس اصول رفتارگرایی بنا شده و از طریق تحلیل و تغییر رفتار به افراد کمک می‌کند تا مهارت‌های جدیدی را یاد بگیرند و رفتارهای چالش‌برانگیز را کاهش دهند(رادر[3]، 2021).

 


[1] . Ivor Lovas

[2] . Carbox and Carbox

[3] . Rader