مبانی نظری بانکداری اینترنتی

شروع استفاده از بانکداری اینترنتی در اصل به سال 1995 بازمی­گردد. بخش خدمات مالی و به­خصوص بخش بانکی، در مقایسه با رویکرد قبلی بانک­ها برای فعالیت، دست­خوش تغییرات سریع فناوری بوده است. پیشرفت در فناوری اطلاعات و ارتباطات نه­تنها در کشورهای پیشرفته بلکه در اقتصادهای درحال توسعه تحول چشم­گیری در ارائه خدمات مالی و خدمات بانکی خرده­فروشی ایجاد کرده است. این تحول در فناوری اطلاعات و ارتباطات، بانک­ها را بر آن داشته تا خدامت خود را براساس نیازها و ترجیحات مشتریان خود ارائه نمایند. استفاده از بانکداری اینترنتی برای خدمات­دهی به مشتریان خود، به­منظور کسب مزیت رقابتی در این صنعت، به ابزاری استراتژیک برای بانک­ها تبدیل شده است (پاتل و پاتل[1]، 2018). بانکداری اینترنتی که یک کانال تحویل متناوب درنظر گرفته می­شود، هم برای بانک­ها (به­عنوان مثال هزینه­های معاملاتی پایین­تر، کارآمدی، حفظ مشتری با سودآوری مشتری و گسترش سطح بازار) و هم مشتریان آن (به­عنوان مثال راحتی، دسترسی آسان، صرفه­جویی در وقت و هزینه) سودمند و مفید است (شان­بگ[2]، 2013). برهمین اساس، بانکداری اینترنتی به­عنوان یکی از مقرون به­صرفه­ترین کاربردهای تجارت الکترونیکی تکامل و گسترش یافته است. امروزه اکثر بانک­ها، بانکداری اینترنتی را به­عنوان روش و کانال تحویل و ابزاری استراتژیک برای توسعه تجارت خود انتخاب می­کنند (سفینا[3] و همکاران، 2014). بانکداری اینترنتی، معادل دست­یابی به خدمات بانک از طریق اینترنت می­باشد. محققان از عبارات بانکداری اینترنتی و بانکداری آنلاین به­جای یکدیگر استفاده می­نمایند. بانکداری اینترنتی به­عبارتی، نوع جدیدی از سیستم اطلاعاتی است که از تکنیک­های نوظهور مانند اینترنت و شبکه جهانی وب استفاده می­نماید و نحوه انجام فعالیت­های مختلف مالی در فضای مجازی را توسط مشتریان تغییر داده است. بانکداری اینترنتی درواقع مظهر نوآوری مرتبط با فرایند و محصول می­باشد (اسزوپینسکی[4]، 2016).

شبکه­های اجتماعی آنلاین تأثیر بسیار زیادی در تصمیم­گیری در مورد استفاده از فناوری­های جدید دارند. راچفورد و بارنهارت (2012)، چهار بُعد متمایز از تمایل مصرف­کنندگان به پذیرش و استفاده از فناوری را مشخص کرده­اند. وابستگی، آسیب­پذیری، خوش­بینی و مهارت. چاووش اوغلو و همکاران (2010)، مدل انتشار نوآوری فناوری اطلاعات را شامل سه گروه بازیگران، تأثیرگذاران، مقلدین و مخالفان پیشنهاد می­کنند. این نویسندگان نشان دادند که مخالفان نقش تعیین­کننده­ای در تعیین مسیر انتشار و گسترش یک فناوری و نوآوری دارند. عوامل تحریک­کننده بانک­ها برای پیاده­سازی و توسعه خدمات بانکی اینترنتی، رقابت با سایر بانک­ها، درخواست مشتریان برای خدمات و دسترسی به تکنولوژی است. یک عامل مهم و اثرگذار بر گسترش بانکداری آنلاین و دسترسی به اینترنت در کشورهای مختلف، فرهنگ ملی می­باشد (تاکیدین و سان[5]، 2015). مصرف­کنندگان به­دلیل تفاوت­های فرهنگی در سراسر جهان با الگوهای مختلفی از بانکداری اینترنتی روبه­رو هستند (یوئن[6] و همکاران، 2015).

 


[1] . Patel & Patel

[2] . ShanBaug

[3] . Safeena

[4] . Szopinski

[5] . Takieddine & Sun

[6] . Yuen