تراپلی در سال 1967، توسط دکتر آن جرنبرگ[1]، روانشناس بالینی برای بهبود سلامت روان بچه های سن پایین در شیکاگو به وجود آمد و بنیان گذاری شد. ایده اولیه این درمان از کارهای دو روانشناس به نام های آستین-دس-لاوریرز و ویولا برودی[2] گرفته شده است. لاوریرز با کودکان اتیستیک و اسکیزوفرن کار میکرد و برودی، بازی درمانگری بود که بر نظریات رشدی تاکید داشت. جرنبرگ ایده های ابتدایی تکنیک های تراپلی را از لاوریرز گرفت و مانند برودی باور داشت درمان باید بر سطح رشد کنونی کودک مبتنی باشد و نه بر سن بیولوژیکی او. برای مثال زمانی که کودکی تجربه تروما داشته باشد ممکن است در همان مرحله رشدی که تروما در آن اتفاق افتاده است گیر کند؛ بنابراین اگر برای مثال کودک 10 ساله باشد شاید در سن 2 سالگی و در زمان به وقوع پیوستن تروما گیر کرده باشد(جرنبرگ، 1998؛ ترجمه اکبری، صالحی و سعیدیان، 1398).
جرنبرگ روی روابط اولیه مادر و فرزند تمرکز داشت. او دریافت 4 بعد اصلی در رابطه والد-کودک وجود دارد که برای درمان باید آنها را شناسایی کرده و سپس روی آنها تمرکز کرد.جرنبرگ از زمانی که کار درمانی خود را اغاز کرد، شروع به آموزش به دیگر متخصصان نیز کرد و سپس این متد در 1976 تاییدیه درمانی گرفت. در دهه 1980 این متد از آمریکا فراتر رفته و به کانادا، استرالیا، آلمان، اسراییل و آفریقای جنوبی هم گسترش یافت(ولز زاده، 1402).
[1] . Gernberg
[2] . Austin-des-Lauriers , Viola Brodie
