مبانی نظری تجربه برند

برای اکثر مردم برند جهانی فقط یک معنی دارد و آن برچسبی است که به انواع لباس­ها چسبانده می­شود یا برندی که لوازم منزل دارد. اما باید بدانیم که برند فقط متعلق به یک محصول خاص نیست و همه انواع محصولات اعم از کالاهای مصرفی، کالاهای صنعتی و حتی خدمات، همگی توانایی داشتن برند را دارند (فرهمند[1]، 2022). برندها شاید مهم­ترین ابزار در ایجاد ارزش برای مشتریان و روابط سودآور با آن­ها باشند. بازاریابی چیزی نیست جز ارائه برندهایی که عمیقاً با مشتریان ارتباط برقرار می­کنند. برند چیزی است که مخاطب با دیدن، شنیدن، احساس کردن یا هرگونه ارتباطی با آن، ویژگی‌های آن از جمله: شنوایی، بصری و ذهنی، در ذهن و قلب خود تداعی می‌کند. برند به معنای سازمان، شرکت، محصول، خدمات یا کالا، هویت آن سازمان، شرکت، محصول، خدمات یا کالا در ذهن مخاطب و مشتری است و برندسازی یک فعالیت مدیریتی برای توسعه برند است که نیازمند سرمایه­گذاری نسبتاً زیاد و بلندمدت است (دونگ[2]، 2022). دستیابی به یک برند موفق نیازمند یک استراتژی برند منحصر به فرد، خلاقانه و یکپارچه بر اساس تحقیقات تخصصی شرکت، مشتریان و رقبا است. استراتژی برند یک استراتژی است که به مدیران کمک می­کند تا توانایی حرفه­ای خود را برای کسب موقعیت متمایز در بازار هدف بهبود بخشند. در واقع برند مفهومی است که در ذهن مشتری در رابطه با زوایای مختلف یک محصول ایجاد می­شود، به این معنی که برند نه تنها مقدمه یک محصول است، بلکه ذهن مشتری را به طور کامل با مفهوم، ارتباط و کارایی آن آشنا می­کند (رشیدیران و هوشیار[3]، 2022). بر اساس آنچه گفته شد، متخصصان برند و بازاریابی بر این باورند که وقتی یک برند به شکلی قوی در ذهن مشتری ساخته شود، در هر شرایطی که مشتریان در حال تصمیم­گیری در مورد خرید هستند، می­تواند منجر به پیروزی یک شرکت شود (آلتووانی[4]، 2022).

 


[1] . Farahmand

[2] . Dong

[3] . Rashidiran & Hoshyar

[4] . Althuwaini