تعاریف زیادی پیرامون مفهوم فناوری از طریق بسیاری از محققان و پژوهشگران ارائه شده است که بازتاب کننده نگرش آنها از تخصص و حوزههای پژوهشی آنها میباشد، به طوری که از دیدگاه علوم ابزار یا روش، محصول، فرآیند، تجهیزات فیزیکی یا روشهای انجام یا سخت میداند که به وسیله آن قابلیتهای انسانی بر جنبه ماشینی فناوری تاکید مختلف تعریف گوناگون در خصوص فناوری بیان شده است، ازجمله از دیدگاه اقتصادی، فناوری چیزی است که نهاده را به ستاده تبدیل میکند، «سومانس و دیوید» فناوری را مفهومی که خدمات یا محصولات ملموس یا غیرملموس در بازار تولید و عرضه میشود، میدانند، «مانسفیلد» فناوری را دانش به کار رفته در یک کوشش و تلاش موثر و بهره ور میداند. انتقال فناوری عبارت است از به کارگیری و استفاده از فناوری در مکانی به جز مکان اولیه خلق آن و «پروژه انتقال فناوری » پروژهای است که در آن براساس برنامه ریزیهای انجام شده، دانش کاربردی، مهارتها، توانمندیها، تجهیزات وسایر اجزای مشهود و نامشهود فناوری، از مرزهای منبع به مرزهای گیرنده جریان مییابد (محرابی، 1396).
تحقیقات اخیر در زمینه دیدگاه مبتنی بر منابع، مبتنی بر این فرض است که میزان عملکرد سازمانها با توجه به قابلیتهای فناوری اطلاعات، متفاوت است. علاوهبراین هوانگ و همکاران نشان دادند که سرمایهگذاری در فناوری اطلاعات و قابلیتهای فناوری اطلاعات، عملکرد شرکتها را تحت تاثیر مثبت قرار میدهد. بنابراین قابلیتهای فناوری اطلاعات میتواند واسطه بین سرمایهگذاری در فناوری اطلاعات و عملکرد شرکت باشد. نیز نشان دادند که شرکتها باید منابع مرتبط با فناوری اطلاعات را با قابلیتهای منحصربه فرد خود ترکیب نمایند و به ایجاد عملکرد برتر منجر شود (هوآنگ و شیح، 2014).