مبانی نظری انتقال فناوری

تعاریف زیادی پیرامون مفهوم فناوری از طریق بسیاری از محققان و پژوهشگران ارائه شده است که بازتاب کننده نگرش آن­ها از تخصص و حوزه­های پژوهشی آن­ها می­باشد، به طوری که از دیدگاه علوم ابزار یا روش، محصول، فرآیند، تجهیزات فیزیکی یا روش­های انجام یا سخت می­داند که به وسیله آن قابلیت­های انسانی بر جنبه ماشینی فناوری تاکید مختلف تعریف گوناگون در خصوص فناوری بیان شده است، ازجمله از دیدگاه اقتصادی، فناوری چیزی است که نهاده را به ستاده تبدیل می­کند، «سومانس و دیوید» فناوری را مفهومی که خدمات یا محصولات ملموس یا غیرملموس در بازار تولید و عرضه می­شود، می­دانند، «مانسفیلد» فناوری را دانش به کار رفته در یک کوشش و تلاش موثر و بهره ­ور می­داند. انتقال فناوری عبارت است از به کارگیری و استفاده از فناوری در مکانی به جز مکان اولیه خلق آن و «پروژه انتقال فناوری » پروژه­ای است که در آن براساس برنامه­ ریزی­های انجام شده، دانش کاربردی، مهارت­ها، توانمندی­ها، تجهیزات وسایر اجزای مشهود و نامشهود فناوری، از مرزهای منبع به مرزهای گیرنده جریان می­یابد (محرابی، 1396).

تحقیقات اخیر در زمینه دیدگاه مبتنی بر منابع، مبتنی بر این فرض است که میزان عملکرد سازمان­ها با توجه به قابلیت­های فناوری اطلاعات، متفاوت است. علاوه­براین هوانگ و همکاران نشان دادند که سرمایه­گذاری در فناوری اطلاعات و قابلیت­های فناوری اطلاعات، عملکرد شرکت­ها را تحت تاثیر مثبت قرار می­دهد. بنابراین قابلیت­های فناوری اطلاعات می­تواند واسطه بین سرمایه­گذاری در فناوری اطلاعات و عملکرد شرکت باشد. نیز نشان دادند که شرکت­ها باید منابع مرتبط با فناوری اطلاعات را با قابلیت­های منحصربه فرد خود ترکیب نمایند و به ایجاد عملکرد برتر منجر شود (هوآنگ و شیح، 2014).