مبانی نظری تن انگاره

تصویر بدن شامل تصویری از بدن خود در ذهن فرد است که ممکن است با شکل و اندازه واقعی بدن او مطابقت داشته باشد یا نباشد. این شامل احساس فرد نسبت به ظاهر خود می­شود. اینکه فرد در مورد بدن خود چه فکر می­کند، مانند قد و وزن خود، و احساسی که در پوست خود دارد. نارضایتی از تصویر بدن به عنوان تصوری که فرد از ظاهر بدن خود دارد تعریف می­شود. ممکن است شامل خود فیزیکی، افکار و احساسات او در اطراف آگاهی آنها از خود باشد. احساسات و افکار می­توانند مثبت یا منفی بوده و تحت تأثیر عوامل محیطی و اجتماعی قرار گیرند. نارضایتی از تصویر بدن می­تواند در هر سنی اتفاق بیفتد و همه سطوح جامعه، جمعیت­شناسی و فرهنگ را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری بر مردان و زنان تأثیر می­گذارد و می­تواند منجر به عواقب بدی مانند - اختلال بدشکلی بدن شود که یک بیماری جدی است که در آن فرد بیش از حد نگران ظاهر خود، در مورد نقص­های فیزیکی جزئی یا خیالی می­شود. آنها دائماً ظاهر خود را در آینه بررسی می­کنند، سعی می­کنند نقص­های درک شده خود را پنهان کنند، حداقل برای یک ساعت در روز نگران تصویر بدن یا نقص­های درک شده خود هستند و این نگرانی به­نحوی در زندگی آن­ها اختلال ایجاد می­کند. آن­ها همچنین انتظارات غیر واقعی از تصویر بدن خود دارند که احتمال نارضایتی از بدن را افزایش می­دهد و خطر ابتلا به اختلالات خوردن، اعتماد به نفس پایین، افسردگی و تنهایی را افزایش می­دهد (کاکار[1]، 2020).

بسیاری از مطالعات در این حوزه بر معیارهای مربوط به تصویر بدن (با (نارضایتی از بدن به عنوان یکی از برجسته‌ترین معیارها) و اختلال در خوردن تمرکز دارند. به عنوان یک عنصر برجسته در تحقیق در مورد تأثیر تصویرهای ایده­آل با اندام لاغر رسانه­ها، تصویر بدن به افکار، احساسات و ادراکات افراد در مورد بدن خود اشاره دارد. رشد تصویر بدن در دوران کودکی و نوجوانی توسط عوامل بیولوژیکی (مثلاً جنسیت)، روانشناختی (مثلاً عزت نفس)، روابط اجتماعی (به عنوان مثال، خانواده، همسالان) و اجتماعی-فرهنگی (مثلاً رسانه) تعیین می­شود. به این ترتیب، تصویر بدن به عنوان یک مفهوم چندبعدی شناخته شده است که شامل انواعی از خود ادراک­ها و خود ارزیابی­ها، مانند تجربه (نارضایتی) بدن است. وقتی دیدگاه‌ها نسبت به وزن و شکل بدن خود منفی و ناکارآمد باشد، به آن نارضایتی از بدن می‌گویند. امروزه مشخص شده است که نارضایتی از بدن آنقدر رایج است، به ویژه در میان جوانان، که به عنوان یک «نارضایتی هنجاری» در نظر گرفته می­شود. به عبارت دیگر، این اصطلاح نشان می­دهد که امروزه افراد زیادی از وزن و شکل بدن خود ناراضی هستند که به نظر طبیعی می­رسد. در نتیجه، احساس نارضایتی از بدن می­تواند منجر به تجربه سایر پیامدهای منفی سلامت روان، مانند کاهش عزت نفس، اضطراب و افسردگی شود (هلند و تیگمان، 2016).

 


[1] . Kakkar