مبانی نظری سیستم انطباق توزیع

شایان ذکر است که فرآیند بین­المللی سازی شامل تطبیق جنبه­ های مختلف عملیات شرکت­ها با محیط­های بین ­المللی است. از نظر تصمیمات بازاریابی بین ­المللی، درنظر گرفتن "مکان" (با تمرکز بر استراتژی توزیع) یک جزء اساسی از آمیخته بازاریابی یک شرکت است (کاتلر[1] و همکاران، 2019). لی و گریفیث (2004) پیشنهاد می­کنند که استراتژی توزیع صادرات، درجه­ای است که یک شرکت از کانال­های مستقیم به جای غیرمستقیم برای صادرات محصولات خود به بازار بین ­المللی استفاده می­کند. چنین ملاحظاتی انتخاب ساختار کانال را مهم می­سازد زیرا عوامل بازار به روش­های مختلف بر وظایف صادراتی تاثیر می­گذارند. استراتژی کانال توزیع باید متناسب با ویژگی­های مشتری، فرهنگ و رقابت در بازار صادرات باشد. یک صادرکننده باتجربه ممکن است تصمیم بگیرد که کانال را کنترل کند و وظایف را با محتمل شدن هزینه جمع ­آوری اطلاعات و انطباق انجام دهد، درحالی که یک صادرکننده نادر ممکن است برای رساندن محصولات به بازار تا حدودی به واسطه­ های باتجربه وابسته باشد. تحقیقات قبلی به طور ضمنی یا صریح عملکرد کانال توزیع یا اثربخشی واسطه­ ها را به عملکرد صادرات مرتبط می­کند (راد و همکاران، 2012). برای مثال، راد و همکاران (2012) مفهوم «واسطه ­های فرهنگی» را مورد بحث قرار می­دهد که به تصمیم­ گیرندگان برای دسترسی به بازارهای خارجی کمک می­کنند و ازجمله شکاف­های نهادی را برطرف می­کنند. در ایجاد و حفظ روابط در بازار صادرات، داشتن تجربه و تعهد به حمایت از اعضای کانال می­تواند جنبه مهمی از استراتژی صادرات شرکت باشد. استدلال ­های فوق به تصمیم­ گیرندگان پیشنهاد می­کند که استراتژی­های توزیع خود را در بازارهای صادراتی تطبیق دهند زیرا این امر تغییرات در محیط خارج از کشور را نشان می­دهد.

 


[1] . Kotler