
حسابرسان با به کارگیری استانداردهای حسابداری و حسابرسی به دنبال ارتقای کیفیت گزارشگری مالی و اطمینان از اطلاعات حسابداری هستند. بسیاری از مطالعات تجربی در مورد خدمات حسابرسی نشان میدهد که ویژگیهای حسابرس مانند تخصص و دوره تصدی، به طور مثبت با کیفیت گزارشگری مالی مرتبط است (ساری[1]، 2018). با این حال، شواهد تجربی کمی در مورد نقش تعدیلکننده ویژگیهای مشتری در رابطه بین ویژگیهای حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی وجود دارد (یوان[2] و همکاران، 2016). علاوه بر این، استاندارد حسابرسی ایران[3] شماره 315 که مشابه استاندارد بینالمللی حسابرسی[4] شماره 315 است، حسابرسان را ملزم میکند که در هنگام برنامهریزی حسابرسی از استراتژیها و ریسکهای تجاری شرکت آگاهی کافی داشته باشند. شواهد تجربی قبلی نشان میدهد که ویژگیهای مشتری (مانند استراتژی کسبوکار مشتری و اندازه مشتری) با کیفیت گزارشگری مالی مرتبط است (یوان و همکاران، 2016؛ مشایخی[5] و همکاران، 2018). استراتژی کسبوکار در توسعه یک شرکت بسیار مهم است و مسیر پیشرفت و توسعه آن را در طول زمان تعیین میکند. برخی از شرکتها از استراتژی مرسوم صنعت در صنعت خود استفاده میکنند تا از ریسک اجتناب کنند و به طور پیوسته به جلو حرکت کنند. با این حال، برخی از شرکتها از استراتژیهای متفاوتی برای پذیرش ریسکهای بالاتر و ایجاد ثروت برای سهامداران استفاده میکنند (چن[6]، 2021).
انحراف استراتژی مشتری میتواند بر ویژگیهای حسابرسی (مانند تخصص حسابرس در صنعت و دوره تصدی حسابرس) تأثیر بگذارد. یوان و همکاران (2016) و ساری (2018) استدلال میکنند که انحراف استراتژی مشتری میتواند منجر به مزایای دانش حسابرسان خاص صنعت شود. آنها اشاره میکنند که حسابرسان خبره بیشتر از حسابرسان غیرمتخصص با شرکتهایی با استراتژیهای انحرافی مواجه میشوند و بنابراین دانش بیشتری دارند. تحقیقات تجربی قبلی نشان میدهد که انحراف استراتژی میتواند بر ...
[1] Sari
[2] Yuan
[3] IAS
[4] ISA
[5] Mashayekhi
[6] Chen
[7] Yuan