گرایش به کارآفرینی به وضعیت استراتژیک یک شرکت اشاره دارد که نشان­دهنده نوآوری، فعال بودن و ریسک­پذیری است. همچنین فعالیت­ها، فرایندها و روش­های تصمیم­گیری را مطرح می­کند که یک شرکت را برای جستجو و بهره­برداری از فرصت­های جدید بازار راهنمایی و هدایت می­نماید (ژنگ[1] و همکاران، 2016). گرایش به کارآفرینی، گستره وسیعی از فعالیت­ها و فرایندها را شامل می­شود، مانند نوآوری و خلاقیت سازمانی، ایجاد دیدگاه­های جدید، کشف فرصت­ها و ریسک­پذیری. رفتارکارآفرینانه نیز تعاریف مختلفی دارد، به­عنوان مثال از دیدگاه میلر (1983) هنگامی­که رفتار افراد دارای ویژگی­های خلاقیت و نوآوری نسبت به محصول-بازار، ریسک­پذیری و یا پیشگامی باشد، دراین­صورت رفتار آنان کارآفرینانه است. گرایش به کارآفرینی را می­توان به­عنوان فرایند افزایش ثروت از طریق نوآوری و استفاده از فرصت­ها نیز تعریف کرد که مستلزم داشتن ویژگی­های کارآفرینی مانند ریسک­پذیری، استقلال و پیشگامی است (ناسوشن[2] و همکاران، 2011). امروزه شرکت­های زیادی به اهمیت کارآفرینی پی برده­اند و درواقع این­گونه تغییر گرایش در استراتژی، در پاسخ به سه نیازی است که بر شرکت­ها تحمیل شده است: اول، افزایش سریع رقبای جدید، دوم، ایجاد حس بی­اعتمادی نسبت به شیوه­های مدیریت سنتی در شرکت­ها و سوم، خروج بهترین نیروهای کار از شرکت­ها و اقدام آن­ها به کارآفرینی منفرد و مستقل (مک کلوی[3] و همکاران، 2014).

کووین و لامپکین (2011)، سه دلیل مهم را مطرح کردند که چرا تحقیقات مرتبط با گرایش به کارآفرینی یک شرکت باعث ایجاد شکاف مهمی در ادبیات کارآفرینی شده است. اول، گرایش به کارآفرینی سازه­ای ارزش­مند برای درک چگونگی و چرایی برخی شرکت­ها است که می­توانند به مرور زمان خود را از طریق مسیرهای جدید رشد نوسازی نمایند. دوم، گرایش به کارآفرینی به­عنوان یک متغیر پیوسته یا مجموعه­ای از متغیرها وجود دارد که نشان­دهنده یک یا چند بُعد است که می­توان سازمان­ها را در چارچوب مشخصی قرار داد. بنابراین، این مفهوم ارزیابی مشترکی را ارائه می­دهد که از طریق آن می­توان کارآفرینی را ارزیابی نمود. درنهایت نیز گرایش به کارآفرینی فضای متمایزی از سایر مفاهیم کارآفرینی مانند فرهنگ و جو کارآفرینی را به خود اختصاص می­دهد. بدین­ترتیب، کووین و لامپکین (2011)، اظهار داشتند که گرایش به کارآفرینی یک عمل یا رفتار خاص و منحصربه­فردی نیست بلکه عنصر اساسی فرایند کارآفرینی می­باشد (رودریگو-آلارکون[4] و همکاران، 2018).

[1] . Zhang

[2]. Nasution

[3]. McKelvie

[4] . Rodrigo-Alarcon

2-1-3- گرایش به کارآفرینی.. 3

2-2- پیشینه پژوهش... 7

2-2-1- پیشینه داخلی.. 7

2-2-2- پیشینه خارجی.. 9

منابع. 12

• شراعی، فاطمه؛ کلابی، امیرمحمد؛ خدادادحسینی، محمد (1399). تأثیر جایگاه بازاریابی کارآفرینانه بر پایداری شرکت­های دانش­بنیان با تأکید بر نوسازی استراتژیک. توسعه کارآفرینی، دوره 13، شماره 3، صفحات 421 الی 440.
• شکرالهی، ژاله و کریمی، فریبا (1395). الگوی روابط بین سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش با گرایش های کارآفرینانه کارکنان شرکت صنایع کاشی اصفهان. فصلنامه مدیریت بهره­وری، 10(1)، 125-140.
• صفوی­نژاد، علی (1398). مطالعه تاثیر منابع سرمایه اجتماعی بر جهت گیری کارآفرینانه با نقش میانجی قابلیت های پویایی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز، دانشکده اقتصاد و مدیریت.
• عبیدی قمی، زهرا (1399). تاثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه کارآفرینی در صنعت گردشگری استان قم. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور استان تهران، مرکز پیام نور غرب تهران.
• عربیون، ابوالقاسم؛ دهقان نجم آبادی، عامر؛ رضازاده، آرش؛ و حاجی فتحعلی، عباس. (1392). بررسی تأثیر میانجی گرایش کارآفرینانه بر رابطه-ی بین رهبری تحول آفرین و عملکرد سازمانی. تحقیقات مدیریت آموزشی، 17: 74-55.
• کرمی، اژدر؛ صنوبر، ناصر؛ کرمی، هادی؛ یونس­پور، زهرا (1396). تأثیر گرایش کارآفرینی بر عملکرد صادراتی شرکت­های کوچک و متوسط با نقش میانجی قابلیت یادگیری. مدیریت کسب­وکارهای بین­المللی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی دانشگاه تبریز، سال اول، شماره اول، صفحات 1 الی 16.
• کلابی، امیرمحمد و کریمی راد، سیمین (1399). نوسازی استراتژیک کارآفرینانه در دوران پساکرونا؛ شرکت‌های فعال در صنعت گردشگری. مطالعات مدیریت گردشگری، 15، 285-308.

• محمودی مفید، محمد؛ منجم­زاده، نازلی (1393). بررسی تأثیر و رتبه­بندی ابعاد شخصیت روی کارآفرینی. پژوهش­های مدیریت راهبردی، سال بیستم، شماره 56، صفحات 133 الی 160.

• Bui, Hong T. M. and Nguyen, Huong and Chau, Vinh Sum (2019) Strategic Agility Orientation? The Impact of CEO Duality on Corporate Entrepreneurship in Privatized Vietnamese Firms. Journal of General Management.
• Colabi, A. M., & Khajeheian, D. (2018). "Strategic Renewal in Corporate Entrepreneurship Context: A Multi-Case Study" In Competitiveness in Emerging Markets. 315-337.

• Covin, J. and Miles, P. (2009). Corporate Entrepreneurship and Pursuit of Competitive Advantage. Entrepreneurship Theory and Practice, 23: 47-63.
• Covin, J. and Slevin, D. (1991). A Conceptual Model of Entrepreneurship as firm behavior. Entrepreneurship Theory and Practice, 16(1): 7–25.

• Herbane, B. (2019), “Rethinking organizational resilience and strategic renewal in SMEs”, Entrepreneurship and Regional Development, Vol. 31 Nos 5-6, pp. 476-495.
• Khan, S. H., Majid, A., Yasir, M., Javed, A., & Shah, H. A. (2021). The role of social capital in augmenting strategic renewal of SMEs: does entrepreneurial orientation and organizational flexibility really matter? World Journal of Entrepreneurship, Management and Sustainable Development.17(2), 227-245.

• McKelvie, A., McKenny, A., Lumpkin, G., Short, J. C. (2014). Corporate Entrepreneurship in family businesses: Past contributions and future opportunities. SAGE handbook of family business. Pp. 340-363.

• Morris, M.H., Kuratko, D.F., and Covin, J.G. (2008). Corporate Entrepreneurship & Innovation. Mason, OH: Thomson South-Western.

• Mugambi, E. N., & Karugu, W. N. (2017). "Effect of entrepreneurial marketing on performance of real estate enterprises: A case of Optiven Limited in Nairobi, Kenya"International Academic Journal of Innovation, Leadership and Entrepreneurship,2(1): 26-45.
• Nasution, H. N., Mavonda, F. T., Matanda, M. J., & Ndubisi, N. O. (2011). Entrepreneurship: Its relationship with market orientation and learning orientation and as antecedents to innovation and customer value. Industrial Marketing Managementa. , Vol. 40, Issue. 3, pp. 336-345.
• Zhang, H., Zhang, T., Cai, H., Li, Y., Huang, W. W., Xu, W. (2016). Proposing and validating a five dimensional scale for measuring entrepreneurial orientation. An empirical study. Journal of entrepreneurship in emerging economies, Vol. 6. Pp. 102-121.