نوسازی استراتژیک نشان­دهنده تغییر در محتوای استراتژی، دوره و توانایی­های شرکت بوده و به روش­های مختلفی تعریف شده است. نوسازی استراتژیک، دربرگیرنده فرایند، محتوا و نتیجه نوسازی یا جایگزینی ویژگی­های سازمانی است که پتانسیل تأثیر اساسی بر چشم­اندازهای بلندمدت آن را دارا می­باشد. نوسازی استراتژیک را می­توان به­طور کلی فعالیت­هایی تعریف کرد که شرکت برای تغییر وابستگی انجام می­دهد. به بیانی دیگر، نوسازی استراتژیک فرایندی است که سازمان­ها را قادر می­سازد تا وابستگی مسیر خود را با تغییر هدف و توانایی­های استراتژیک خود تغییر دهند (پدرسن[1] و همکاران، 2020). نوسازی استراتژیک یک فرایند تکاملی است که با ارتقا، تطبیق و استفاده از دانش و رفتار نوآورانه به­منظور ایجاد تغییر در صلاحیت­های اصلی سازمان و یا تغییر در دامنه بازار محصولات آن همراه است. برای تعریف نوسازی استراتژیک به­عنوان «تغییر در دوره استراتژیک، محتوا و یا توانایی­های اعمال­شده از طریق پروژه­های سازمانی، فرایندها و یا اقدامات، می­توان از این چشم­اندازها استفاده نمود (اشمیت[2] و همکاران، 2016). یکی از مفاهیمی که ویژگی پویایی و غیرخطی بودن کسب­وکارها را درنظر می­گیرد نوسازی استراتژکی است که می­توان آن را فرایند تغییر مؤلفه­های کسب­­وکار برای ادامه بقا و پایداری شرکت درنظر گرفت. از اهداف نوسازی استراتژیک می­توان به ایجاد ارزش برای کسب­وکار از طریق بهبود موقعیت رقابتی اشاره نمود. بنابراین شرکت­ها برای پایداری در چرخه عمر کسب­وکار و برای رسیدن به مراحل رشد و پایداری مستلزم نوسازی استراتژیک هستند. نوسازی استراتژیک با ایجاد چشم­اندازی وسیع از کسب­وکار به تصمیم­گیرندگان این امکان را می­دهد تا برای تمامی ذی­نفعان ارزش ایجاد نمایند (میلکارک[3]، 2018). برخی از پژوهشگران نوسازی استراتژیک را تغییر در مدل کسب­وکار می­دانند و برخی دیگر نیز تعریف مجدد بازار و محصولات جدید درنظر می­گیرند. نوسازی استراتژیک به­عنوان قابلیت­های سازمان برای حفظ توانمندی­های خود در پیگیری نوآوری­های جدید و استفاده بهینه از قابلیت­ها مطرح شده است (کولابی و خاجهیان[4]، 2018). اشمیت و همکاران (2018)، نوسازی استراتژیک را فرایندی تعریف می­کند که به سازمان­ها این امکان را می­دهد تا در طول زمان، مطابق با اهداف کسب­وکار قابلیت­های راهبردی خود را تغییر دهند (آلبرت[5] و همکاران، 2015). نوسازی استراتژیک دربرگیرنده تمامی فرایندها، مفاهیم و خروجی­های حاصل از احیا و جایگزینی ویژگی­های مهم شرکت با رویکرد بلندمدت است که به دو روش رادیکال و تدریجی صورت می­گیرد: نوسازی استراتژیک تدریجی شامل تغییرات نسبتاً تدریجی و مداوم در برنامه­های استراتژیک شرکت مانند گسترش محصولات و خدمات می­باشد. نوسازی استراتژیک رادیکال نیز تغییرات اساسی در برنامه­های استراتژیک شرکت مانند تعریف مجدد بازار، تغییر روابط با مشتریان و تغییر مدل اصلی کسب­وکار می­باشد (شراعی و همکاران، 1399).

[1] . Pedersen

[2] . Schmitt

[3] . Mielcarek

[4] . Colabi & Khajeheian

[5] . Albert

2-1-4- نوسازی استراتژیک... 3

2-2- پیشینه پژوهش... 5

2-2-1- پیشینه داخلی.. 5

2-2-2- پیشینه خارجی.. 6

منابع. 8

• آقاجانیان، سمیه، مشایخی، علی نقی (1393). نوسازی استراتژیک، محیط نهادی و تعدیل وابستگی به منابع در شرایط عدم قطعیت.
• شراعی، فاطمه؛ کلابی، امیرمحمد؛ خدادادحسینی، محمد (1399). تأثیر جایگاه بازاریابی کارآفرینانه بر پایداری شرکت­های دانش­بنیان با تأکید بر نوسازی استراتژیک. توسعه کارآفرینی، دوره 13، شماره 3، صفحات 421 الی 440.
• کلابی، امیرمحمد و کریمی راد، سیمین (1399). نوسازی استراتژیک کارآفرینانه در دوران پساکرونا؛ شرکت‌های فعال در صنعت گردشگری. مطالعات مدیریت گردشگری، 15، 285-308.

• Al Humaidan, S., & Sabatier, V. (2017). Strategic renewal in times of environmental scarcity. Journal of Organizational Change Management.30(1), 106-120.
• Albert, D. Kreutzer, M & Lechner, C. (2015). "Resolving the paradox of interdependency and strategic renewal in activity systems"Academy of Management Review,40(2): 210-234.
• Binns A, Harreld JB, O’Reilly C, Tushman ML. 2014. The Art of Strategic Renewal. MIT Sloan Management Review 55(2): 21-23.
• Colabi, A. M., & Khajeheian, D. (2018). "Strategic Renewal in Corporate Entrepreneurship Context: A Multi-Case Study" In Competitiveness in Emerging Markets. 315-337.
• Friesl, M., Garreau, L., & Heracleous, L. (2019). When the parent imitates the child: Strategic renewal through separation and reintegration of subsidiaries. Strategic Organization, 17(1), 62-94.
• Hassan Ahmed, S., Muhammad, Y., Abdul, M., Asad, J. (2019). Impact of networking capability on organizational survival of SMEs: mediating role of strategic renewal.
• Herbane, B. (2019), “Rethinking organizational resilience and strategic renewal in SMEs”, Entrepreneurship and Regional Development, Vol. 31 Nos 5-6, pp. 476-495.
• Khan, S. H., Majid, A., & Yasir, M. (2020). Strategic renewal of SMEs: the impact of social capital, strategic agility and absorptive capacity. Management Decision. IN PRESS.
• Khan, S. H., Majid, A., Yasir, M., Javed, A., & Shah, H. A. (2021). The role of social capital in augmenting strategic renewal of SMEs: does entrepreneurial orientation and organizational flexibility really matter? World Journal of Entrepreneurship, Management and Sustainable Development.17(2), 227-245.
• Lengnick-Hall, C. A., & Inocencio-Gray, J. L. (2013). Institutionalized organizational learning and strategic renewal: The benefits and liabilities of prevailing wisdom. Journal of Leadership & Organizational Studies, 20(4), 420-435.
• Mielcarek, P. (2018). "The strategic renewal process–the challenge of creating and capturing value"Nauki o Zarzadzaniu,23(4): 28-34.
• Mielcarek, P. (2018). "The strategic renewal process–the challenge of creating and capturing value"Nauki o Zarzadzaniu,23(4): 28-34.
• Pedersen, C. L., Ritter, T., Andersen, T. J. (2020). A project-based perspective on strategic renewal.
• Schmitt A, Raisch S, Volberda HW.2016. Strategic Renewal: Past Research, Theoretical Tensions and Future Challenges. International Journal of Management Reviews: 1-18.
• Schmitt, A., Raisch, S. and Volberda, H.W. (2018), “Strategic renewal: past research, theoretical tensions and future challenges”, International Journal of Management Reviews, Vol. 20 No. 1, pp. 81-98.
• Shu, C., De Clercq, D., Zhou, Y., & Liu, C. (2019). Government institutional support, entrepreneurial orientation, strategic renewal, and firm performance in transitional China. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research. IN PRESS.