مبانی نظری خلاقیت هیجانی

خلاقیت هیجانی یکی از سه حوزه اصلی خلاقیت عمومی به همراه خلاقیت غیرکلامی و کلامی و خلاقیت در حل مسئله در نظر گرفته می شود. ویژگی مهم خلاقیت هیجانی انحراف از تجربه عاطفی معمولی است، زیرا شامل توانایی های شناختی می شود که شناخت را قادر می سازد تا از معمول فاصله بگیرد و واکنش های هیجانی جدیدی ایجاد کند (ترینکا و کبلکوا،کوسکاو نیکولا[1]،2019).

خلاقیت هیجانی به عنوان عاملی موثر در تنظیم هیجان ها و بهداشت روانی مورد توجه قرار گرفته است. نظر بر این است که خلاقیت هیجانی با غنای زندگی شخص در ارتباط است. خلاقیت هیجانی بسط اساسی دیدگاه سازنده گرایی اجتماعی از هیجان است. منظور از خلاقیت هیجانی توانایی تجربه و بیان ترکیبات بدیع، مناسب و معتبر از احساسات است و با هیجان ها ارتباط چندگانه و پیچیده دارد (گونزالس زمار[2]، 2021).

خلاقیت هیجانی توانایی تجربه و ابراز احساسات است و شامل مولفه های آمادگی هیجانی، نوآوری، اثربخشی و اصالت می باشد. دانش آموزانو دانش جویان به عنوان قشر جوان و آینده ساز جامعه باید بایستی دارای تفکر خلاق و نوآور باشند و زمینه بروز چنین تفکراتی این است که آنان هیجانات و عواطف خود را نسبت به خلاقیت بشناسند یعنی دارای ویژگی های آمادی هیجانی، نوآوری، اثربخشی و اصالت باشند، آمادگی هیجانی به این معنی است که فرد ی که به احساسات اهمیت می دهد، تمایل به تفکر، درک و کشف احساسات را دارد و نسبت به آنها حساس است. نوآوری به این معنی است که واکنش هیجانی در مقایسه با گذشته یا انتظارات اجتماعی فرد بدیع و منحصر به فرد است. اثربخشی به این معناست که تغییر در حل مشکلات هیجانی مفید است و در دراز مدت نه تنها برا ی فرد بلکه برای جامعه نیز مفید خواهد بود. اصالت به این معناست که واکنش هیجانی باید بیان خود باشد تا تصویر آینه ای از انتظارات دیگران. افراد با سطوح بالایی از خلاقیت هیجانی، که به توانایی های خود اطمینان بیشتری دارند، تمایل دارند راهبردها ی مقابل های را انتخاب کنند که بر خودکنترلی، حل مشکل برنامه ریزی شده، جستجوی حمایت اجتماعی، و ارزیابی مجدد مثبت و سودمندی تاکید دارد (ژای[3]، 2021).

 


[1] Trnka, Cabelkova, Kuška, & Nikolai

[2] González-Zamar

[3] Zhai

 

همچنین می توانید فایل های مشابه زیر را نیز خریداری کنید:

مبانی نظری خلاقیت نهادی

مبانی نظری خلاقیت