دانش، اطلاعات قابل‌درک و ارزشمندی است که در پرتو تجارب و بستر آگاهانه فردی شکل می‌گیرد و نهادينه می‌شود. دانش همان صورت ذهنی ایده‌ها، واقعیت‌ها، مفاهیم، داده‌ها و تکنیک‌های ثبت‌شده در حافظه انسان است که از ذهن انسان سرچشمه می‌گیرد. دانپورت و پروساک[1] (1998)، دانش را ترکیب متغیری از تجربه کسب شده، ارزشها، اطلاعات و بینش تخصصی تعریف میکنند که چارچوبی را برای ارزیابی و ترکیب اطلاعات و تجربیات جدید به وجود میآورد (ضماهنی، امیرخانی، دارایی و نعمتاله، 1398). دانش مبتنی اطلاعاتی است که با تجربه‌های شخصی همراه و با تصمیم و عمل افراد، دگرگون و بارور می‌شود. دانش ترکیب سازمان‌یافته‌ای از داده‌هاست که از طريق قوانین، فرايندها و عملکردها حاصل شده است. انديشمندی به نام مارکاس دانش را معنا يا مفهومی می‌داند که از فکر پديد آمده است و بدون آن اطلاعات يا داده تلقی می‌شود و تنها از طريق اين مفهوم است که اطلاعات حیات يافته و به دانش تبديل می‌شود. اطلاعات به دانش تبديل نمی‌شود مگر اينکه به کار گرفته شود، به عبارت ديگر با کاربرد اطلاعات است که دانش به معنای واقعی حاصل می‌شود. دانش و اطلاعات اغلب به‌صورت مترادف به کار می‌روند، اما بین اين دو تفاوت وجود دارد. دانش معمولاً متضمن يک حامل است، درحالی‌که اطلاعات به‌صورت مستقل و خودکفا می‌باشد. جدا کردن دانش دشوارتر از اطلاعات است، لذا بسته‌بندی و انتقال آن دشوار هست، دانش بیشتر نیاز به یکسان‌سازی دارد، دانش چیزی است که ما بیش از آنکه دارنده آن باشیم، آن را هضم می‌کنیم (علیدوست امشل، 1398). تاکنون دستهبندیهای مختلفی از دانش صورت گرفته است اما گستردهترین طبقهبندی از دانش توسط نوناکا[2] به صورت دانش ضمنی و دانش صریح تشریح شده است (ضماهنی و همکاران، 1398).
[1] Davenport & Prusak
[2] Nonaka
همچنین می توانید محصولات مشابه زیر را نیز خریداری کنید:
