ارزهای رمزنگاریشده سیستم پرداخت آنلاین جدیدی به وجود آوردهاند که ویژگیها و امکانات جدیدی ارائه مینماید. این سیستم نظیر به نظیر بدون اینکه به یک سیستم مالی متمرکز یا موسسه مالی متصل شود به طور مستقیم و بدون واسطه امکان پرداخت آنلاین را میسر میسازد (لی[1]، 2019). چنین سیستمهای توزیع شدهای بدون نیاز به مرکز کنترلی، نظارتی و فیزیکی که در سیستمهای مالی سنتی قرار گرفته است کار میکنند. در سال 2008 فردی به اسم ساوتوشی ناکاموتو[2] برای نخستین بار دارایی مالی دیجیتالی با دیتابیس توزیع شده به نام بیتکوین[3] را معرفی کرد. یک سال بعد یعنی در سال 2009 قیمت دلار برای بیتکوین 000764/0 در یکی از صرافیها بهثبت رسید. بیتکوین به عنوان نخستین رمزارز برترین و موفقترین پول دیجیتال غیرمتمرکز در دنیای امروزی میباشد. به طوری که امروزه بیشتر از پنج هزار رمزارز در بازار فعلی وجود دارد و به تعداد آن هر روز هم اضافه میشود. این روند ادامه پیدا کرد به طوری که در ژانویه سال 2020 سرمایه کلی بازار رمزارزها حدود 232 میلیارد دلار بوده است (آموس[4]، 2020). ارزهای رمزنگاریشده توکن[5] دیجیتالی هستند که دارای ارزش بازارند. ارزهای رمزنگاریشده در مبادلاتی مانند سهام معامله میشوند.
ویژگیهای رمزارزها ناشی از ویژگیهای فناوری بلاکچین است. بلاکچین محیطی کاملا غیرمتمرکز و توزیع شده است که تایید تراکنشها در میان گرههای ناشناخته و اعتبارسنجی نشده انجام میشود. رمزارزها به منظور بهتر شدن بر روی حفظ حریم خصوصی تمرکز دارند و هیچ مرزی را نمیشناسند، بنابراین میتوان در سراسر جهان بدون دغدغه از رمزارزها استفاده کرد. در بلاکچین اساساً هویت ناشناخته میماند ولی امکان متصل شدن هویت به هویت واقعی نیز وجود دارد (بست[6]، 2018). ارزهای رمزنگاریشده برای هر بلاکچین کمی متفاوت کار میکند. اساساً، نرمافزار برای عمل سختافزار را بکار میگیرد. این نرمافزار پروتکل بلاکچین است. پروتکلهای شناخته شده بلاکچین عبارتند از بیتکوین، اتریوم، ریپل،های پرلجر و فکتوم. سخت افزار شامل گرههای کاملی است که امنیت دادهها را در شبکه تأمین میکنند. بلاکچینها امروزه بهعنوان "پنجمین تحول" در علم کامپیوتر شناخته شدهاند؛ این یکی از دلایلی است که بسیاری از افراد به این موضوع علاقهمند شدهاند (لائورنس،2017).
بلاکچین میتواند اعتماد به دادههای دیجیتال را ایجاد کند. زمانی که اطلاعات در پایگاه داده بلاکچین نوشته شده است، تقریبا تغییر و حذف آن غیرممکن است. این قابلیت تا قبل از این وجود نداشته است. برنامههای بلاکچین حول این ایده ایجاد شدهاند که شبکه یک میانجی(داور) است. این نوع از سیستم یک محیط بیرحم و کور است. کدهای کامپیوتری تبدیل به قانون میشوند و قوانین همان گونه که نوشته شدهاند اجرا میشوند و توسط شبکه تفسیر میشوند. کامپیوترها مانند انسانها، تعصبهای اجتماعی و رفتاری ندارند. در گذشته، اعتماد از طریق یک مرجع مرکزی به وجود میآمد؛ اما امروزه، در هسته یک برنامه بلاکچین، داده ذخیره شده تغییرناپذیر و توزیعشدهای وجود دارد که از طریق قراردادهای هوشمند[7] مدیریت میشود. به این ترتیب، ماهیت تغییرناپذیر بلاکچین میتواند با اعتمادسازی، حل مشکلات پیشبینی شده را تسهیل نماید (آنتونیادیس[8] و همکاران، 2019).
[1] . Lee
[2] . Nakamoto
[3] . Bitcoin
[4] . Ammous
[5]. Token
[6] . Best
[7] . Smart contracts
[8] . Antoniadis