ارتباطات داخلی شفاف بهخصوص شیوههای ارتباط مشارکتی میتواند طی فرایند تغییر سازمان و واکنشهای کارکنان به چنین تغییراتی تأثیرگذار باشد. برای غلبه بر مقاومت، کاهش عدم قطعیت و کمک به کارکنان برای پذیرفتن تغییر، محققان بیان کردند که سازمانها باید با کارکنان درباره نیز به تغییر، فرایند تغییر و تأثیرات بعدی تغییر صحبت کنند (لی[1] و همکاران، 2021). چنین ارتباطی باید مکرر، قابل اعتماد و مشتاقانه باشد، باید اطلاعات مناسبی منتقل نماید، به دنبال بازخور باشد و درک دوطرفه برای تغییر ایجاد کند، درحالیکه بر ضرورت تغییر تمرکز دارد (لویس و ساهای[2]، 2018). به جای انتشار اطلاعات یکطرفه و بالا-پایین، سازمانها باید شیوههای مشارکتی را اتخاذ کنند و کارکنان را قادر سازند تا دیدگاههای خود را طی فرایندهای تصمیمگیری مرتبط با تغییر بیان نمایند (لویس و راس[3]، 2012). چنین شیوههایی، پذیرش تغییر را برای کارکنان تسهیل میکند و ادراک آنها از عدم قطعیت را کاهش میدهد و رضایت آنها از سازمان را افزایش میدهد. از میان مدلهای زیاد شیوههای ارتباط مشارکتی، بسیاری از محققان بر ارتباطات داخلی شفاف توجه کردهاند. این روش، یکی از مدلهای ارتباطات داخلی شناختهشده در تحقیقات روابط عمومی طی فرایند تغییر سازمان درنظر گرفته شده و بر واکنشهای کارکنان به چنین تغییراتی تأثیر میگذارد. در تحقیقات ارتباطات داخلی شفاف مفهومی است که از شفافیت سازمانی نشأت میگیرد و به در دسترس قرار دادن تمام اطلاعات ازنظر قانونی قابل انتشار به کارکنان، چه مثبت و چه منفی اشاره میکند. بهگونهای که برای هدف ارتقا توانایی معقول کارکنان، صحیح، به موقع و بدون ابهام باشد و مسئولیت سازمان را برای اقدامات، سیاستها و شیوههای خود حفظ کند (من[4]، 2014). محققان بیان میکنند که ارتباطات داخلی شفاف یک مفهوم چندجنبهای است که دربرگیرنده سه بعد میباشد: پاسخگویی، مشارکتی و شفافیت اطلاعات (من و استاکز[5]، 2014). همچنین شفافیت پاسخگویی بیان میکند که سازمانها باید اطلاعات کامل و جامع به کارکنان خود ارائه دهند چه خبرهای مثبت و چه منفی مانند تهدید یا فرصت. ارائه چنین اطلاعاتی میتواند به کاهش احتمال اضطراب کارکنان در برابر عدم قطعیت درباره، سوتفسیر از و شایعات درباره تغییر سازمانی کمک نمایند (من و یو[6]، 2019). شفافیت مشارکتی بیان میکند که سازمانها باید فعالانه در جستجو، توزیع و خلق اطلاعات با کارکنان مشارکت داشته باشند. با انجام این کار، سازمانها میتوانند نیازهای اطلاعاتی خاص کارکنان را شناسایی نموده و سودمندترین و مناسبترین اطلاعات را ارائه دهند که کارکنان واقعا به آن نیاز دارند. شیوه مشارکتی مخالف روش ارتباطی بالا به پایین است که ویژگی آن دستور دادن به کارکنان است نه گوش دادن به آنها، که این امر میتواند موجب سردرگمی و آشفتگی کارکنان در رابطه با تغییر شود. ارتباطات داخلی شفاف، سازمانها را ملزم میکند تا اطلاعات مهم، مرتبط و مستدل به کارکنان ارائه نمایند که به درک کارکنان از هدف، فرایند و محتوای تغییر کمک میکند (یو[7] و همکاران، 2019).
[1] . Li
[2] . Lewis & Sahay
[3] . Lewis & Russ
[4] . Men
[5] . Men & Stacks
[6] . Men & Yue
[7] . Yue
