مدیران شرکتها و سازمانهای مختلف درصدد هستند تا با اتخاذ تصمیماتی در حوزه های مختلف مدیریتی عملکرد شرکت را بهبود داده و به اهداف مدنظر خود نایل آیند. واضح است که در جهان بدون محدودیت بهتر است تا تمام ابعاد عملکرد عملیاتی در حد بی نهایت بهبود یابند. آنچه که سرمایه گذاران را تشویق میکند تا منابع خود را در فعالیتهای مشخصی بکار اندازند، عملکرد مطلوب آن شرکت است که به دنبال آن ارزش شرکت و در نتیجه ثروت سهامداران افزایش مییابد. درواقع؛ در عصر حاضر بررسی عملکرد شرکت از اهمیت ویژهای برخوردار بوده و مدیران و راهبران سازمانها براساس آن برنامه و راهبردهای آینده سازمان را مشخص مینمایند. رشد و ادامه فعالیتها نیازمند منابع مالی میباشد که تامین این منابع اغلب با محدودیت مواجه میشود و جهت تداوم فرآیند جذب منابع مالی، شیوه استفاده از این منابع باید به نحوی باشد که باعث ایجاد سهم مناسبی از ارزش برای تامینکنندگان و استفادهکنندگان از منابع شود. وظیفه هر مدیر مالی بهینهسازی ساختار داراییها، بدهیها، حقوق صاحبان سهام به منظور حداکثر ساختن ثروت سهامداران و در نهایت افزایش ارزش شرکت از طریق عملکرد مالی است. عملکرد مالی سازمان به عنوان معیاری مناسب و کارا برای ارزیابی عملکرد سازمان میباشد. اهمیت عملکرد مالی برای شرکتها باعث میشود که هر عامل موثر بر آن نیز اهمیت یابد (صادقی و عابدینی، 1398). نقش اطلاعات در فرآیند تصمیم گیری و عملکرد مالی کاملا روشن است. برای تصمیمات اقتصادی نیاز به اطلاعاتی است که با استفاده از آنها بتوان منابع موجود را به بهترین نحو تخصیص داد. یکی از راههای دسترسی به اطلاعات مالی مراجعه به اطلاعات ارائه شده توسط گزارشهای حسابداری و صورتهای مالی است و در فرآیند ارزیابی دادهها مستقیما از روی گزارشهای مالی جمعآوری میشود و به اطلاعات خلاصه شده تبدیل میگردند و در اختیار تصمیم گیرندگان قرار میگیرند. گسترش فزاینده و پیچیدگی فعالیتهای اقتصادی از یک سو و لزوم فراهم نمودن اطلاعات دقیق و وسیع از طریق سیستمهای نظامهای مالی از سوی دیگر به تدوین اصول و ابداع روشها و راهحلهای نوین و تسریع در دگرگونی شیوههای متعارف در چند دهه اخیر انجامیده است (نخعی و زراعتگر، 1397). مجموعه این روشها و فنون که در جریان پیشرفت گزارشگری مالی در پاسخ به نیازهای فزاینده به اطلاعات مالی ابداع، توسعه و تکامل یافته است، تجزیه وتحلیل صورتهای مالی نامیده میشود. عملکرد مالی بر سیستم تولیدی دلالت دارد که سطوح مصرف فعلی را بدون به خطر انداختن نیازهای آینده برآورده میسازد. اقتصاددانان با فرض اینکه منابع طبیعی نامحدود است، به منظور استفاده مؤثر از منابع بر ظرفیت بازار تأکید میکنند (دو و کانگ[1]، 2016).
همچنین می توانید محصولات مشابه زیر را نیز خریداری کنید:
[1] . Du & Kang