قابلیت دیجیتال یک نیاز مهم برای تحقق نوآوری دیجیتال در محیط دیجیتال است، زیرا موفقیت توسعه محصول دیجیتال تا حد زیادی به نحوه مدیریت فناوری دیجیتال توسط شرکتها بستگی دارد (خین و هو[1]، 2019). یو اهمیت قابلیتهای دیجیتال را برای شرکتها از منظر تخصیص منابع توضیح داد (یو[2] و همکاران، 2022). از دیدگاه پردازش اطلاعات، چو معتقد بود که فناوری اطلاعات میتواند به شرکتها کمک کند تا به سرعت اطلاعات مرتبط را به دست آورند و مبنای اطلاعاتی برای نوآوری سازمانی فراهم کنند. علاوه براین، فناوری اطلاعات میتواند به طور موثر فرآیندهای نوآوری را مدیریت کند. در محیط بازار رقابتی فزاینده، شرکت‌های تولیدی باید از فناوری‌های دیجیتالی نوظهور (مانند اینترنت اشیاء و فناوری محاسبات ابری) برای دستیابی به نوآوری رفاه عمومی و نوآوری محصول استفاده کنند تا به مزیت رقابتی پایدار دست یابند. قابلیتهای فناوری اطلاعات می‌توانند به شرکتها کمک کنند تا منابع داخلی و خارجی را ادغام کنند، پایگاه منابعی را برای نوآوری مشترکالمنافع و نوآوری محصول فراهم کنند، و به طور موثر فرآیندهای نوآوری خاص را مدیریت و هماهنگ کنند تا از فعالیت‌های نوآوری در بین شرکتها اطمینان حاصل کنند (چو[3]و همکاران، 2020). هردیا و همکاران (2022) بر این باورند که قابلیتهای دیجیتال تنها از طریق قابلیتهای تکنولوژیکی بر عملکرد شرکت تأثیر مثبت می‌گذارند(هردیا[4] و همکاران، 2022).
قابلیتهای دیجیتال سازمانها را قادر می‌سازد تا از فناوری‌ها برای بهبود عملیات، تصمیم‌گیری، ارائه خدمات و اهداف استراتژیک استفاده کنند (ویال[5]، 2021). پیوندهایی که ظرفیت‌های تکنولوژیکی پیشرفته را به اجزای اصلی چابکی سازمانی، از جمله سنجش پویا و پاسخ به تغییرات محیطی متصل میکنند، مورد بحث قرار می‌گیرند. بینش‌های اخیر بورسیه‌های تحول دیجیتال بخش عمومی همراه با نمونه‌ای که چابکی پاسخگو را نشان می‌دهد، ادغام شده‌اند. قابلیتهای دیجیتال ظرفیت‌ها را در تجزیهوتحلیل تصمیم‌های مبتنیبر داده، اتوماسیون، نوسازی رابط مشتری و توانمندسازی نیروی کار در بر می‌گیرد (هافک[6] و همکاران، 2017). قابلیتهای تجزیهوتحلیل داده‌ها، برنامه‌ریزی مبتنیبر شواهد و ردیابی عملکرد را با استفاده از سیستم‌های پشتیبانی تصمیم، مدل‌سازی پیش‌بینی‌کننده و تجسم‌های داشبورد در زمان واقعی تقویت می‌کند (آوان[7] و همکاران،2021). اتوماسیون و هوش مصنوعی گردش کار، بینش‌های سطحی و تعاملات شخصی‌شده را با استفاده از یکپارچه‌سازی فرآیند، الگوریتم‌های یادگیری ماشین و برنامه‌نویسی زبان طبیعی بهینه میکنند (قوش[8] و همکاران، 2022). علاوهبراین، پلتفرم‌های ابری زیرساخت‌های محاسباتی انعطاف‌پذیر و مقیاس‌پذیر را فراهم میکنند که امکان اشتراک‌گذاری امن اطلاعات و ارائه سریع راه‌حل‌های دیجیتالی برای بهبود چابکی سازمانها را فراهم می‌کند (صالحالدین[9] و همکاران، 2016). با توجه به قابلیتهای رابط مشتری، این ابزارها شامل استفاده از ابزارهای رسانه‌های اجتماعی است که مشارکت مدنی، تعامل و بازخورد و همچنین دسترسی به تلفن همراه برای ساده‌سازی تراکنش‌ها، پرسش‌ها و خدمات شخصی را تقویت میکنند (پاناییوتو و استاورو [10]، 2021).
[1] Khin, Ho
[2] Yu
[3] Chu
[4] Heredia
[5] Vial
[6] Haffke
[7] Awan
[8] Ghosh
[9] Sallehudin
[10] Panayiotou and Stavrou
