مسائل پایداری توسط شرکت­های تجاری در قرن بیست و یکم برجسته شده است و بخش­های سبز و منابع انسانی سازمان این پتانسیل را دارند که نقش مهمی در توسعه پایداری سازمانی ایفا نمایند (داس و کومار سینگ[1]، 2016). از طرفی، شیوه­های اداری برای پیروی از اصول پایداری سازمانی مهم هستند و متخصصان منابع انسانی همیشه تمام تصمیمات مرتبط با منابع انسانی را از دیدگاه سهام­داران ارزیابی می­کند (غلامی[2] و همکاران، 2016). با درنظر گرفتن تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست­محیطی، سازمان­ها اکنون باید به­دنبال ورودی گسترده­ای از ذینفعان خود در داخل و خارج باشند (امجد[3] و همکاران، 2021). لیخیتکار و ورما (2017)، براین باورند که روش­های بسیاری از فعالیت­های سبز وجود دارد مانند تشکیل پرونده الکترونیکی، انعطاف­پذیری در محل کار، انتخاب مجازی و کنفرانس­های تلفنی، بازیافت و ساخت مکان­های با انرژی کارآمدتر که سازمان­ها می­توانند برای پایداری خود این روش­ها را برگزینند (ماریاپانادار[4]، 2019). این نوع ابتکارات سبز منجر به کارایی بیشتر، حداقل­سازی هزینه­ها، نیروی کار راضی­تر و کارکنان درگیرتر می­شود و درنتیجه پایداری سازمانی را به­همراه دارد. در طول چند دهه اخیر، سازمان­ها فشارهای زیادی را درجهت رعایت مؤلفه­های پایداری در مدیریت احساس کردند. به این دلیل که ذینفعان، سیاست­گذاران و مصرف­کنندگان بدین نتیجه رسیدند که برخی از فعالیت­های تجاری پیامدهای منفی برای محیط­زیست به همراه دارد و سبز شدن برای موفقیت آینده سازمان­های آن­ها امری حیاتی است (بگ[5]، 2019). درنتیجه سازمان­ها مجبور شدند با هدف حفظ اکوسیستم و منابع آن برای نسل­های آینده، در فرهنگ، مدل تجاری و تصمیم­گیری خود تغییراتی ایجاد نمایند. این جهت­گیری پایداری سازمانی به یک منبع رقابت تبدیل شده است. مزیتی که به موفقیت سازمان­ها منجر می­گردد. از سال 2015 میلادی و پس از تصویب  و ارائه اسناد بین­المللی مانند سند توسعه پایداری سازمان توسط سازمان­های جهان مثل یونسکو، تصمیم­گیرندگان و صاحبان صنایع و کسب­وکارها در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار ترغیب شدند (اوسانیو[6] و همکاران، 2019). پایداری در سطح سازمانی به رعایت اقدامات محیط زیست­گرایی (زاید[7] و همکاران، 2018) و تعامل کارکنان با سیاست­ها و ابتکارات آگاه از محیط زیست نیاز دارد (رن[8] و همکاران، 2018).

[1] . Das & Kumar Singh

[2] . Gholami

[3] . Amjad

[4] . Mariappanadar

[5] . Bag

[6] . Eusanio

[7] . Zaid

[8] . Ren

2-1-4- پایداری سازمان. 3

2-2- پیشینه پژوهش... 6

2-2-1- پیشینه داخلی.. 6

2-2-2- پیشینه خارجی.. 8

منابع. 11

• اسداللهی دهکردی، الهه؛ قربان­پور، احمد؛ احمدی، حیدر (1399). تحلیل اثر مؤلفه­های مدیریت منابع انسانی سبز و اقدامات محیط­زیست­گرایانه سازمان بر عملکرد پایدار صنایع پایین دستی پتروشیمی.
• آیباغی اصفهانی، سعید؛ حسنی، علی اکبر؛ حسینی نیا، سیدرضا. (1397). مدیریت منابع انسانی سبز: الگویی برای پایداری در سازمان‌های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی). نشریه مدیریت منابع انسانی در ورزش، 5(2): 309-328.
• رضایی، بابک؛ زرگر، محمد؛ همتیان، هادی. (1399). بررسی تاثیر ابعاد مدیریت منابع انسانی سبز بر توسعه سازمانی پایدار. آموزش علوم دریایی، 20: 93-108.
• رضایی، ذبیح الله؛ (1396)، ابعاد عملکرد پایداری، نشریه حسابدار، شماره 304: 23-27.

• عبداللهی، علی اصغر (1394). اولویت­بندی شاخص­های مؤثر توسعه پایدار شهری در شهر کرمان. سال 13، شماره 47.

• Amjad, F., Abbas, W., Zia-UR-Rehman, M., Ahmad Baig, S., Hashim, M., Khan, A., Rehman, H. (2021). Effect of green human resource management practices on organizational sustainability: the mediating role of environmental and employee performance, Environmental Science and Pollution Research.
• Bag P (2019) Impact of Green HRM Practices Towards Organizational Sustainability Growth. Siddhant-A J Decis Making 19(3):163–170.
• Call, M. L., & Ployhart, R. E. (2020). A theory of firm value capture from employee job performance: A multi-disciplinary perspective. Academy of Management Review.
• Das SC, Kumar Singh R (2016) Green HRM and Organizational Sustainability: An Empirical Review. Kegels J Soc Sci 8:227–236.
• Eusanio, M., Zamagni, A., & Petti, L. (2019). Social sustainability and supply chain management: Methods and tools. Journal of Cleaner Production 235, 178-189.
• Gholami H, Rezaei G, Saman MZM, Sharif S, Zakuan N (2016) State-ofthe-art green HRM system: sustainability in the sports center in Malaysia using a multi-methods approach and opportunities for future research. J Clean Prod 124:142–163
• Jamal, T., Zahid, M., Moleiro Martins, J., Mata, M. N., Rahman, H., Mata, P. (2021). Perceived green human resource management practices and corporate sustainability: multi group analysis and major industries perspectives.
• Jaramillo, J. Á., Sossa, J. W. Z., & Mendoza, G. L. O. (2018). Barriers to sustainability for small and medium enterprises in the framework of sustainable development—Literature review. Business Strategy and the Environment. 0(0). https://doi.org/10.1002/bse.2261.

• Jeruto R, Kwasira J, Chelule J, Rop W (2017) The influence of green training and development PRACTICE on environmental sustainability in selected service based STATE corporations in KENYA. J Human Resour Leadership 2(6):89–100.

• Koc, S., Durmaz, V. (2015). Airport corporate sustainability: an analysis of indicators reported in the sustainability practices. Pp. 158-170.

• Malik, S, Y., Mughal, Y, H., Azam, T., Cao, Y., Wan, Z., Zhu, H., (2021), Corporate Social Responsibility, Green Human Resources Management, and Sustainable Performance: Is Organizational Citizenship Behavior towards Environment the Missing Link? Sustainability.
• Pellegrini, C., Rizzi, F., & Frey, M. (2018). The role of sustainable human resource practices in influencing employee behavior for corporate sustainability. Business Strategy and the Environment, 0(0), 27, 1221–1232.

• Piyathanavong. (2019). The Adoption of Operational Environmental Sustainability Approaches in the Thai Manufacturing Sector, Journal of Cleaner Production, Vol 220, PP 507-528.

• Pradhan BB (2020) An assessment in the green HRM practices and environmental sustainability-a review of literature. TEST Eng Manag 82:2552–2555.

• Rezaee, Z., & Tuo, L. (2017). Are the quantity and quality of sustainability disclosures associated with the innate and discretionary earnings quality? Journal of Business Ethics (April 2017, In Press).

• Salas-Zapata.W.A, Ortiz-Munoz.S.M (2018). Analysis of meaning of concept of sustainability, Journal of Sustainable Development, Vol 27(1),PP 153-161.

• Sharma R Gupta N (2015). Green HRM: an innovative approach to environmental sustainability. Proceeding of the twelfth AIMS international conference on management, 2–5.

• Ties et.al (2019). Operations Research for Sustainability Assessment of Products: A Review, European Journal of Operational Research,Vol 274(1), PP 1-21

Ukko. (2018). Sustainable Development: Implications and Definition for Open Sustainability, Sustainable Development Journal,Vol 27(3), PP 321-336.