در طول چند دهه اخیر، سازمان­های فشارهای زیادی را درجهت رعایت مؤلفه­های پایداری در مدیریت احساس کردند. به این دلیل که ذینفعان، سیاست­گذاران و مصرف­کنندگان بدین نتیجه رسیدند که برخی از فعالیت­های تجاری پیامدهای منفی برای محیط­زیست به همراه دارد و سبز شدن برای موفقیت آینده سازمان­های آن­ها امری حیاتی است. درنتیجه سازمان­ها مجبور شدند با هدف حفظ اکوسیستم و منابع آن برای نسل­های آینده، در فرهنگ، مدل تجاری و تصمیم­گیری خود تغییراتی ایجاد نمایند. این جهت­گیری پایداری به یک منبع رقابت تبدیل شده است. مزیتی که به موفقیت سازمان­ها منجر می­گردد. از سال 2015 میلادی و پس از تصویب  و ارائه اسناد بین­المللی مانند سند توسعه پایدار توسط سازمان­های جهان مثل یونسکو، تصمیم­گیرندگان و صاحبان صنایع و کسب­وکارها در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار ترغیب شدند (اوسانیو[1] و همکاران، 2019). پایداری در سطح سازمانی به رعایت اقدامات محیط زیست­گرایی (زاید[2] و همکاران، 2018) و تعامل کارکنان با سیاست­ها و ابتکارات آگاه از محیط زیست نیاز دارد (رن[3] و همکاران، 2018).

مفهوم پایداری در حال حاضر به یک مسئله جهانی تبدیل شده و به تدریج در حوزه مدیریت منابع انسانی مورد توجه قرار گرفته است (رحمان[4] و همکاران، 2016). عملکرد پایداری به معنی رفع نیازهای حال حاضر بدون به خطر انداختن توانایی نسل­های آینده برای رفع نیازهای خود است. کمیسیون جهانی محیط­زیست در تعریف عملکرد پایداری، بیان می­کند که پایداری، اصلی اساسی برای تغییر جهانی ماندن به عنوان وسیله­ای برای برآوردن نیازهای نسل حاضر بدون به خطر انداختن توانایی­های نسل­های آینده برای رفع نیازهای خود است. اصطلاح پایداری دربرگیرندۀ تمامی فعالیت­های مربوط به تولید و رشد اقتصادی است؛ به شرطی که منابع طبیعی و زیست محیطی که جوامع حال و آینده به آن وابسته­اند حفظ شود (رضایی و تو[5]، 2017). متعادل ساختن عملکرد محیطی اقتصادی موردتوجه سازمان­هایی قرار گرفته است که از سوی نهادهای نظارتی، ذینفعان و جامعه به­طور کلی تحت فشار هستند. بدین ترتیب، بین عملکرد زیست­محیطی، مدیریت محیط زیست و تعدادی از روش­های منابع انسانی برای عملکرد پایداری رابطه قابل توجهی وجود دارد (سیامبالاپیتیا[6] و همکاران، 2018). به­طورکلی، عملکرد پایداری توسط دولت­ها، جوامع، مدیران تجاری و مصرف­کنندگان پذیرفته می­شود. علاوه­براین برآورد تأثیرگذار از عملکرد پایدار را می­توان از طریق ارزیابی عملکرد سه پایه اصلی عوامل اقتصادی، محیطی و اجتماعی انجام داد (راینر و مورگان[7]، 2018). این سه ستون، عملکرد پایدار به­طور یکسان مورد ارزیابی قرار می­گیرند. برخی از محققان به بررسی روابط بین عوامل منابع انسانی و پایداری محیطی پرداخته­اند. بنابراین منابع انسانی شامل روش­­های قدرتمندی برای ادغام کارکنان با ابتکارات جدید و همسویی روش­های منابع انسانی با اهداف زیست­محیطی سازمان­ها می­باشد، درنتیجه این امر می­تواند به سازمان­ها در حرکت به سمت پایداری کمک نماید (سونسون[8] و همکاران، 2018).

[1] . Eusanio

[2] . Zaid

[3] . Ren

[4] . Rehman

1. Rezaee & Tuo

[6] . Siyambalapitiya

[7] . Rayner & Morgan

[8] . Svensson

 عملکرد پایداری.. 3

 عملکرد زیست‌محیطی.. 5

 عملکرد اقتصادی.. 7

عملکرد اجتماعی.. 8

پیشینه پژوهش... 9

پیشینه داخلی.. 9

پیشینه خارجی.. 11

منابع. 15

• اسداللهی دهکردی، الهه؛ قربان­پور، احمد؛ احمدی، حیدر (1399). تحلیل اثر مؤلفه­های مدیریت منابع انسانی سبز و اقدامات محیط­زیست­گرایانه سازمان بر عملکرد پایدار صنایع پایین دستی پتروشیمی.
• آیباغی اصفهانی، سعید؛ حسنی، علی اکبر؛ حسینی نیا، سیدرضا؛ (1397)، مدیریت منابع انسانی سبز: الگویی برای پایداری در سازمان‌های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی)، نشریه مدیریت منابع انسانی در ورزش، 5(2): 309-328.
• جلوداری، اکبر؛ جلوداری، صالح؛ جلوداری، حسین؛ (1397)، تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد و بهره‌وری زیست‌محیطی سازمان (مورد مطالعه: اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس)، هفتمین کنفرانس بین‌المللی تکنیک‌های مدیریت و حسابداری، تهران.
• حمایت­خواه جهرمی، مجتبی؛ ارشاد، فرهنگ؛ دانش، پروانه؛ قربانی، مهدی (1396). واکاوی رفتارهای زیست­محیطی براساس مدل TPB. دوره 11، شماره 3.
• رستگار، عباسعلی؛ سبک رو، مهدی؛ ملکی مین باش رزگاه، مرتضی؛ باقری قره بلاغ، هوشمند؛ (1398)، تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد زیست‌محیطی کارکنان هتل، مطالعات اجتماعی گردشگری، 7(14): 127-148.
• رضایی، بابک؛ زرگر، محمد؛ همتیان، هادی؛ 013999، بررسی تاثیر ابعاد مدیریت منابع انسانی سبز بر توسعه سازمانی پایدار، آموزش علوم دریایی، شماره 20: 93-108.
• رضایی، ذبیح الله؛ (1396)، ابعاد عملکرد پایداری، نشریه حسابدار، شماره 304: 23-27.
• صیدی عقیل آبادی، فاطمه؛ نوری، احمد؛ صیدی عقیل آبادی، علی؛ صیدی عقیل آبادی، زهرا؛ (1398)، بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد زیست‌محیطی و رفتار دوستانه با محیط زیست کارکنان، بیست و هفتمین کنفرانس سالانه بین‌المللی انجمن مهندسان مکانیک ایران، تهران.
• Alam, M. A., Niu, X., Rounok, N. (2021). Effect of green human resource management overall on organization’s environmental performance: the mediating role of green employee empowerment.
• Al-Swidi, A., Gelaidan, H. M., Saleh, R. M. (2021). The joint impact of green human resource management, leadership and organizational culture on employees’ green behavior and organizational environmental performance. , Vol. 316.
• Daily, B.F., Bishop, J.W., and Massoud, J.A. (2012). The role of training and empowerment in environmental performance: a study of the Mexican maquiladora industry. International Journal of Operations & Production Management, 32(5): 631-647.
• Geissdoerfer.M, Vladimirova. D, Evans.S (2018). Sustainable Business Model Innovation: A Review, Journal of Cleaner Production, Vol 198, PP 401-416.
• Hadjri, M. I., Perizade, B., Farla, W., (2019), GREEN HUMAN RESOURCE MANAGEMENT, GREEN ORGANIZATIONAL CULTURE, AND ENVIRONMENTAL PERFORMANCE: AN EMPIRICAL STUDY, Advances in Economics, Business and Management Research, volume 100, International Conference of Organizational Innovation (ICOI 2019).
• Hsu, A. (2016). Environmental Performance Index. New Haven, CT: Yale University. [online] 2016 [cited 01 March 2016].

• Jaramillo, J. Á., Sossa, J. W. Z., & Mendoza, G. L. O. (2018). Barriers to sustainability for small and medium enterprises in the framework of sustainable development—Literature review. Business Strategy and the Environment. 0(0). https://doi.org/10.1002/bse.2261.

• Keszey, T. (2020), “Environmental orientation, sustainable behaviour at the firm-market interface and performance”, Journal of Cleaner Production, Vol. 243 No. 10, p. 118524.
• Kim, Y. J., Kim, W. G., Choi, H. M., & Phetvaroon, K. (2019). The effect of green human resource management on hotel employees’ eco-friendly behavior and environmental performance. International Journal of Hospitality Management, 76, 83-93.

• Luu, T. T. (2018). Employees’ green recovery performance: the roles of green HR practices and serving culture, Journal of Sustainable Tourism, 26(8): 1308-1324.
• Malik, S, Y., Mughal, Y, H., Azam, T., Cao, Y., WAN, Z., ZHU, H., (2021), Corporate Social Responsibility, Green Human Resources Management, and Sustainable Performance: Is Organizational Citizenship Behavior towards Environment the Missing Link? Sustainability.

• Mousa, S. K., Othman, M. (2019). The impact of green human resource management practices on sustainable performance in healthcare organizations: a conceptual framework. Journal of cleaner production.
• Movahedi, R., Izadi, N., & Aliabadi, V. (2017). Estimating of Environmental Knowledge and Attitude and Its Relation-ship with Socio-Political Factors (Case Study: Agricultural Knowledge-Based Companies Staffs of Hamedan and Kermanshah). Journal of Environmental Education and Sustainable Development, 5(2), 97- 111.

• Pellegrini, C., Rizzi, F., & Frey, M. (2018). The role of sustainable human resource practices in influencing employee behavior for corporate sustainability. Business Strategy and the Environment, 0(0), 27, 1221–1232.
• Pham, N. T., Thanh, T., Tuckova, Z., Thuy, T. (2020). The role of green human resource management in driving hotel’s environmental performance: interaction and mediation analysis. Vol. 88.
• Roscoe, S., Subramanian, N., Jabbour, C. J. C., Chong, T. (2019). Green human resource management and the enablers of green organizational culture: enhancing a firm’s environmental performance for sustainable development.
• Ruchismita, p, Shitij, R, Pallavi, S, & Vivek, Y. (2015). Green HR: Analysis of sustainable practices incorporated by IT firms in India. Journal of Management Research, 1: 12-17.
• Singh, S. K., Chen, J., Del Giudice, M., El-Kassar, A. N., (2019). Environmental ethics, environmental performance, and competitive advantage: Role of environmental training. Technological Forecasting and Social Change, 146, 203-211.
• Wong, C. W. Y., Wong, C. Y., & Boon‐itt, S. (2018). How does sustainable development of supply chains make firms lean, green and profitable? A resource orchestration perspective. Business Strategy and the Environment, 27(3), 375–388.
• Zaid, AA., Jaaron, AAM., & Talib Bon, A. (2018). The impact of green human resource management and green supply chain management practices on sustainable performance: An empirical study, Journal of Cleaner Production.204: 965-979.