خلاقیت واژه‌ای عربی است که ریشه آن «خلق» به معنی آفریدن است. در لغت‌نامه دهخدا خلاقیت، به معنای خلق کردن و بوجود آوردن است و خلاق شخصی است که دارای عقاید نو باشد. در فرهنگ وبستر خلاقیت قدرت و توانایی ایجاد خلق مفاهیم یا بکارگیری آن در شکل جدید از طریق مهارت‌های ذهنی تعریف شده است (بریمانی و اسفندیاری، 1401). خلاقیت به معنی کم یا زیاد کردن یک پدیده و تغییر شکل دادن و یا ترکیب کردن آن با سایر پدیده‌ها، اشیا یا چیزها است. خلاقیت، به کارگیری توانایی‌های ذهنی برای ایجاد یک فکر یا مفهوم دید است (رفیعیان اصفهانی، 1401). خلاقیت را می‌توان توانایی دیدن چیزها با یک نگاه نو و غیرمعمولی، دیدن مشکلاتی که هیچ کس دیگر امکان تشخیص موجود بودن آن‌ها را نمی‌داند و سپس ارائه رهیافت‌های جدید، غیر معمول و اثر بخش دانست (امیری و قلندری، 1401). خلاقیت، توانایی کاربرد دانش برای حل مسأله و نوآوری است. خلاقیت همواره شامل ایده‌های جدید نیست و می‌تواند درباره انتقال دانش موجود به موقعیت‌های جدید و قرار دادن آن‌ها در چارچوب‌های متفاوت باشد. خلاقیت عبارت است از خلق کردن مفهوم و چیزی تازه و منحصر به فرد، به گونه‌ای که مناسب و مفید، موجب حل یك مسئله، سؤال یا نیاز علمی، صنعتی یا اجتماعی شود (بریمانی و اسفندیاری، 1401).
خلاقیت فرآیند تکامل بخشیدن به دیدگاه‌های بدیع و تخیلاتی درباره موقعیت‌های مختلف تعریف شده است. به بیان دیگر خلاقیت پیدایی و تولید یک اندیشه و فکر نو است، در حالی که نوآوری عملی ساختن آن اندیشه و افکار است. در تعریفی دیگر خلاقیت توانایی و قدرت پدید آوردن اندیشه‌های جدید است و نوآوری تبدیل آن به محصول، خدمات و روش‌های جدید عملیات است. خلاقیت را به وجود آوردن تلفیقی از اندیشه‌ها و رهیافت‌های افراد و یا گروه‌ها در یک روش جدید می‌باشد. مفهوم خلاقیت بر محور مهم‌ترین منابع و خاستگاه‌های آن شامل: اطلاعات ذهنی، اطلاعات حسی، تعارض، افراد سالم و محیط مساعد، داشته‌های ژنتیکی، معصومیت، اشتباه، اتفاق، دانسته‌های گذشته، وقایع غیرمنتظره، ناسازگاری، نیازهای فرآیند، تغییر در صنعت، تغییر در بازار، تغییرات جمعیتی، تغییر در ادراک و تکوین دانش جدید مورد بررسی قرار می‌گیرد (کیمیایی و همکاران، 1401).
همچنین می توانید از محصولات مشابه زیر دیدن فرمائید:
