کودکان سرمایه های ارزشمند و سازنده آینده جامعه هستند. آموزش و پرورش در دوره کودکی که زمان شکل گیری شخصییت و ایجاد عادات مختلف و پیشگیری از بروز مشکلات است، آینده فرد و جامعه را بنا می نهد و مسیر حرکت مملکت را مشخص می‌سازد، توجه به مسائل و مشکلات کودکان باعث پیشرفت و ترقی جامعه می شود و غفلت در رفع مشکلات آنان، خسارت جبران ناپذیری به بار می آورد(پیلوکس[1]، 2024).

گوشه گیری از نظر لغوی به معنی تنها و مجرد و در خلوت نشستن و از جمع کناره گرفتن است. گوشه گیر کسی است که از مردم دوری می کند از جمع کناره گرفته و عزلت می گزیند و بدان وسیله خود را با محیط اطراف سازگار می سازد، البته هر نوع عزلت و در تنهایی ماندن، گوشه گیری تلقی نمی شود. انسان گاهگاهی دوست دارد تنها باشد تا به خودشناسی و حل مشکلات زندگی بپردازد. گوشه گیری زمانی حالت بیماری پیدا می کند که فرد از آمیزش با جمع و همنوعان  بیزار و بیمناک  باشد. در این مورد اگر گوشه گیری بموقع درمان نشود به پیدایش حالات روانی شدید و افسردگی منجر می شود(گورلای[2]،2023).

[1] . Peloux

[2] . Gourlay

دانش آموزان گوشه گیر. 4

گوشه گیری. 4

عوامل موثردرگوشه گیری. 4

راه های شناخت گوشه گیری (علائم و نشانه ها) 5

راه های مقابله با انزوا و گوشه گیری. 5

درمان گوشه گیری. 6

پیشینه پژوهش... 7

منابع…………….. 9

جشیره، مجید. سیدی، عاطفه. زهی، آرزوباران،(1400).،بررسی برخی مشکلات رفتاری ناشی از گوشه گیری و انزوا در دانش آموزان دبستانی،اولین کنفرانس بین المللی علوم تربیتی، روانشناسی، علوم ورزشی و تربیت بدنی،ساری،https://civilica.com/doc/1456386

حمزه ای، ایوب(1401). چگونه توانستم گوشه گیری و انزوای اجتماعی مصلح یوسفی (دانش آموز پایه هفتم مدرسه عشایری گیلانی زاده شیخان اشنویه) را برطرف کنم؟،دومین کنفرانس ملی مطالعات کاربردی در فرایندهای تعلیم و تربیت،بندرعباس،https://civilica.com/doc/1648272.

رمضانی، خسرو، یزدان پناه، شهین(1395). تاثیر آموزش مدیریت زمان بر کاهش اضطراب امتحان و گوشه گیری دانش اموزان دبیرستان های دخترانه شهر یاسوج. روانشناسی تربیتی 7(2)،75-65.

نریمانی، محمد، ملک شاهی فر، معصومه، و محمودی، نادر. (1388). بررسی مهارتهای مقابله ای و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر گوشه گیر . کودکان استثنایی (پژوهش در حیطه کودکان استثنایی)، 9(1 (پیاپی 31))، 55-62. SID. https://sid.ir/paper/96323/fa

Dix, R., & Page, M. (2024). The Use of Seclusion in Mental Health Care. Psychiatric Intensive Care, 245.

Dixon, M., & Long, E. M. (2022). An educational intervention to decrease the number of emergency incidents of restraint and seclusion on a behavioral health unit. The Journal of Continuing Education in Nursing, 53(2), 70-76.

Gourlay, L. (2023). Postdigital/More-Than-Digital: Ephemerality, Seclusion, and Copresence in the University. In Postdigital Research: Genealogies, Challenges, and Future Perspectives (pp. 51-68). Cham: Springer Nature Switzerland.

Mooney, M., & Kanyeredzi, A. (2021). 'You get this conflict between you as a person and you in your role… that changes you': A thematic analysis of how inpatient psychiatric healthcare staff in the UK experience restraint, seclusion, and other restrictive practices. International Journal of Mental Health Nursing, 30(6), 1703-1712.

Pohatu, C., & Kake, T. (2024). The attitudes of nurses towards seclusion: A New Zealand in‐patient mental health setting. International Journal of Mental Health Nursing.

Shields, M. C., & Hollander, M. A. (2023). Complaints, restraint, and seclusion in Massachusetts inpatient psychiatric facilities, 2008–2018. Journal of Patient Experience, 10, 23743735231179072.