امروزه اینترنت و بازی­های آنلاین به یکی از جنبه­های اصلی فرهنگ مدرن و زندگی روزمره تبدیل شده­اند. طبق آمار جهانی اینترنت (2018)، بیش از 3.7 میلیارد نفر در سراسر جهان از طریق رایانه، تلفن­های هوشمند، آیپد یا تبلت به اینترنت دسترسی دارند. انجام بازی­های آنلاین به یک فعالیت سرگرمی اصلی برای اکثر مردم به­خصوص برای نسل­های جوان تبدیل شده است. بیش از 2 میلیارد نفر در سراسر جهان مشغول بازی­های آنلاین هستند. توسعه بازی­های آنلاین به طور قابل­توجهی از طریق افزایش ارتباطات اجتماعی و تفریح افراد سودمند است. با این وجود، محققان همچنین معتقدند که نفوذ بازی­های آنلاین در زندگی روزمره ما مشکل جدی افزایش سطح اعتیاد را می­تواند به همراه داشته باشد. بازی­های کامپیوتری گرافیکی قبلی که Bertie the Brain نام دارد توسط داگلاس در سال 1952 ساخته شد. این یک بازی کامپیوتری بود که راه بازی تیک تاک را بلد بود. همچنین ویلیام هیگینبوهام اولین بازی ویدویی «تنیس دونفره» را در سال 1958 ساخت. علاوه­براین بازی­های نقش­آفرینی آنلاین دونفره که در آن بازیکنان می­توانند به اطراف حرکت کنند، با دیگر بازیکنان تعامل داشته باشند و مناظر دیجیتال را در ابعاد جدیدتری تجربه نمایند در سال 2000 منتشر شد. این نوع از بازی­های آنلاین در حال حاضر بسیار محبوب بوده و بیشتر بازیکنان دوست دارند این بازی­ها را انجام دهند (تنگ و همکاران، 2021).

بازی­های ویدیویی خانگی در دهه 1970 شروع به توسعه کردند. رایج­ترین آن­ها بازی Pong و استفاده از یک کنترل سیمی برای حرکت دادن دو پدال کوچک روی صفحه در تلاش برای پرتاب توپ به جلو و عقب بود. برای بسیاری از افراد این اولین تجربه آنان با یک بازی ویدیویی بود ولی هیچ ویژگی خاصی نداشت و همین امر باعث شد افراد آن را به عنوان یک بازی اعتیادآور یا فریبنده درنظر نگیرند (مانیکو[1] و همکاران، 2015). در دهه 1990 بازی­های ویدویی مانند ماریو و زلدا برای اولین بار و در سراسر جهان وارد خانواده­ها شد ولی نسخه­های این بازی­های ویدیویی در اواخر دهه 1980 منتشر شدند و تا دهه 1990 محبوبیت زیادی نداشتند (جو[2] و همکاران، 2020). دونگ و پوتنزا (2016) این نظریه را به دلیل هجوم بزرگسالانی که در دهه 1970 بدنیا آمدند و بچه­دار شدند و علاقه خود را به بازی­های ویدیویی ابراز کردند و این علاقه را به فرزاندشنان نیز منتقل نمودند، بیان کرده­اند. این بازی­ها بسیار چالش­برانگیز بودند و افراد به ملزم می­کرد تا چندین ساعت در روز را صرف انجام آن­ها کنند. همان­طور که کودکان و بزرگسالان به طور یکسان شروع به دستیابی به مهارت­هایی کردند که به آن­ها امکان می­داد تا این بازی­های ساده­تر را راحت­تر شکست دهند، علاقه به بازی­های ویدویی در میان افراد به تدریج از بین رفت (کاراس[3] و همکاران، 2017).

[1] . Mannikko

[2] . Jo

[3] . Carras

2-1-1- تاریخچه بازی‌های آنلاین.. 3

2-1-2- اهمیت بازی‌های آنلاین.. 4

2-1-3- انواع بازی‌های آنلاین.. 6

2-1-4- تعریف بازی‌های آنلاین موبایل.. 8

2-1-6- پذیرش و تمایل به انجام بازی آنلاین.. 9

2-1-7- عوامل مؤثر بر تمایل به انجام بازی.. 10

2-1-14- اعتماد به بازی‌های آنلاین.. 11

2-2- پیشینه پژوهش.... 12

2-2-1- پیشینه داخلی.. 12

2-2-2- پیشینه خارجی.. 14

منابع.. 18

• اسماعیل­زاده، محمد؛ طاهرپرور، نسترن (1394). بررسی عوامل مؤثر در مدیریت دانش مشتری در محیط بازی­های آنلاین.
• امینی منش، سجاد؛ محمدنظری، علی؛ فرزاد، ولی­اله؛ خانزاده، مصطفی (1396). نقش انگیزه­های روانشناختی در اعتیاد نوجوانان به بازی­های آنلاین. سال 19، شماره سوم.
• امینی منش، سجاد؛ محمدنظری، علی؛ مرادی، علیرضا؛ فرزاد، ولی­الله (1393). اعتیاد جوانان به بازی­های آنلاین: نقش عزت نفس، اضطراب و افسردگی.
• برات، نگین؛ برهانی، لیلا (1395). بررسی علل گرایش جوانان به استفاده از بازی رایانه­ای کلش با استفاده از نظریه استفاده و رضایتمندی با رویکرد آسیب­شناسانه به بازی کلش.
• زارع شاه­آبادی، اکبر؛ نیک عهد، مهدی (1392). ارریابی عوامل مؤثر بر گرایش به بازی­های رایانه­ای در شهر یزد. دوره 8 شماره 2.
• زندی پیام، آرش؛ میرزایی، زینب (1398). پیش­بینی اعتیاد به بازی آنلاین به تحریف شناختی، سبک فرزندپروری و ویژگی شخصیتی خودشیفته در دانش­آموزان. دوره 25 شماره 1.
• فرقانی، محمدمهدی؛ علیزاده، عبدالرحمان (1387). بررسی میزان استفاده جوانان از بازی­های رایانه­ای و عوامل مؤثر بر آن.
• نصری، حامد؛ بخشی زاده برج، کبری؛ صالح ترکستانی، محمد (1397). بررسی عوامل مؤثر بر تمایل به خرید بازی­های موبایلی از طریق مدل تحقق انتظارات. دوره 11 شماره 1.
• نظری، احمد؛ میرزازاده، زهراسادات؛ اکبرزاده، امیر (1399). طراحی مدل مفهومی گرایش جوانان به بازی­های رایانه­ای ورزشی با استفاده از نظریه داده­بنیاد. سال هشتم، شماره 4.

• Chen, A., Lu, Y. and Wang, B. (2016), “Enhancing perceived enjoyment in social games through social and gaming factors”, Information Technology and People, Vol. 29 No. 1, pp. 99-119.
• Dahabiyeh, L., Najjar, M. S., Agrawal, D. (2020). The effect of risk levels on technology adoption decision: the case of online games.
• Duran, E. (2019). The mediating role of self-regulation on the relationship between maternal attitude and online game addiction.
• Ercansungur, D., O. (2018). Multiplayer online games and its players’ everyday life practices: tribal wars case.
• Griffiths, M. D., Pontes, H. M. 2015. Addiction and entertainment products. Handbook of digital games and entertainment technologies, 1-22.
• McLean, L., & Griffiths, M. D. (2019). Female gamers’ experience of online harassment and social support in online gaming: A qualitative study. International Journal of Mental Health and Addiction, 17, 970-994. https://doi.org/10.1007/s11469-018-9962-0
• Muriel, D. Crawford, G. (2018). Video Games as Culture. Considering the Role and Importance of video Games in Contemporary Society. London: Routledge
• Paassen, B., Morgenroth, T., & Stratemeyer, M. (2016). What is a true gamer? The male gamer stereotype and the marginalization of women in video game culture. Sex Roles, 76, 421-435. https://doi.org/10.1007/s11199-016-0678-y
• Park, H., Kim, S. (2013).  A Bayesian network approach to examining key success factors of mobile games. Journal of business research, Vol. 66, No. 9.
• Rabaya, T., S. Saparya, I. Mahmud, T. Ramayah and S. Rawshon, “Why they are so addicted? modeling online games addiction behaviour among university students” (1st International Conference on Business Management, 2017), pp. 67-75.
• Teng, C. I. 2017. Impact of avatar identification on online gamer loyalty: Perspectives of social identity and social capital theories. International Journal of Information Management, 37, 601.
• Yazici, Z. N., Kumcagiz, H. (2021). The relationship between problematic online game usage, depression, and life satisfaction among university students. EDUPIJ • Volume 10 • Issue 1 • 2021 • pp. 27-45.