
زنجیره تأمین سیستمی از کلیه فعالیتها و جریانهای اطلاعاتی مربوط به انتقال محصولات یا خدمات از تأمینکننده به مشتری است. زنجیره تأمین پایدار میتواند منافع مالی، زیستمحیطی و اجتماعی زیادی را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، بهبود استفاده از منابع، کاهش زمان چرخه از سفارش تا تحویل و تشخیص مشکلات اولیه (وو[1] و همکاران، 2019). امروزه سازمانها نیازمند هماهنگی و برنامهریزی صحیح و دقیق برای تدارک مواد اولیه و تحویل بهموقع به مشتریان هستند تا بتوانند هزینهها را کاهش دهند، دریافت و تحویل به موقع داشته باشند و درنهایت رضایت مشتریان را کسب کنند. بنابراین مدیریت زنجیره تأمین میتواند بهعنوان راهکاری مؤثر و مفید در این زمینه مطرح گردد. زنجیره تأمین شامل برنامهریزی، کنترل و مدیریت تمام فعالیتهای درگیری در منابع و تدارکات، تبدیل و تمام فعالیتهای مدیریت لجستکی است که شامل هماهنگی و همکاری با شرکای زنجیره تأمین میباشد که درواقع مدیریت زنجیره تأمین یک رویکرد یکپارچهسازی برای کنترل و مدیریت فعالیتها میباشد که از تأمینکنندگان تا مشتریان جریان دارد (بویکو[2] و همکاران، 2019). زنجيره تأمین پایدار بهعنوان يكي از پارادايم هاي توليد قرن بيست و يكم ميلادي در راستاي بهبود رقابتپذیری سازماني، اهميت يافته است. زنجيره ي تأمین با چالش هايي مواجه است از قبيل ايجاد اعتماد و همكاري ميان شركاي زنجيره تأمین تعيين بهترين اقداماتي كه میتوانند همراستايي و يكپارچگي فرآيند زنجيره تأمین را تسهيل كنند، پيادهسازي موفق آخرين سيستمهاي اطلاعاتي هم يارانه و تكنولوژيهاي اينترنتي كه محرك كارايي، عملكرد و كيفيت در زنجيره ي تأمین هستند. برنامهريزي، سازماندهي و كنترل فعاليتها در زنجيره تأمین، مديريت زنجيره تأمین نام دارد. از زنجيره تأمین تعاريف ديگري نيز ارائه شده است، همچون يكپارچهسازي فرآيندهاي كليدي كسب وكار از مصرف كننده نهايي تا تأمینكننده اصلي كه محصولات، خدمات و اطلاعات را عرضه ميكند و در نتيجه براي مشتريان و ساير ذينفعان ارزش افزوده ايجاد میکند. مفهوم زنجیره تأمین، عملکرد و مدیریت آن اولین بار در اواخر دهه 1980 مطرح شد. طبق تعریف زنجیره تأمین زنجیرهای است که تمامی فعالیتهای مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد از مرحله تهیه مواد اولیه تا مرحله تحویل کالای نهایی به مصرفکننده را شامل میشود و در کنار جریان مواد، دو جریان دیگر که یکی جریان اطلاعات و دیگری منابع مالی است نیز وجود دارد (تولایی و همکاران، 1395). از این رو، زنجیره تأمین شامل تمامی مراحل مشتمل بر مستقیم یا غیرمستقیم در برآورده کردن تقاضای مشتریان است. مدیریت زنجیره تأمین، تولیدکنندگان، تأمینکنندگان، توزیعکنندگان و مشتریان را با استفاده از فناوری اطلاعات برای برآورده ساختن هرچه مؤثرتر و کاراتر انتظارات مشتریان با یکدیگر ادغام میکند. درنتیجه سازمانها میتوانند به سرعت و با کیفیت بالا به تقاضاهای گوناگون مشتریان خود پاسخ دهند (سلطانی و همکاران، 1398).
[1] . Wu
[2] . Boiko