مبانی نظری زنجیره تأمین پایدار

زنجیره تأمین سیستمی از کلیه فعالیت­ها و جریان­های اطلاعاتی مربوط به انتقال محصولات یا خدمات از تأمین­کننده به مشتری است. زنجیره تأمین پایدار می­تواند منافع مالی، زیست­محیطی و اجتماعی زیادی را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، بهبود استفاده از منابع، کاهش زمان چرخه از سفارش تا تحویل و تشخیص مشکلات اولیه (وو[1] و همکاران، 2019). امروزه سازمان­ها نیازمند هماهنگی و برنامه­ریزی صحیح و دقیق برای تدارک مواد اولیه و تحویل به­موقع به مشتریان هستند تا بتوانند هزینه­ها را کاهش دهند، دریافت و تحویل به موقع داشته باشند و درنهایت رضایت مشتریان را کسب کنند. بنابراین مدیریت زنجیره تأمین می­تواند به­عنوان راهکاری مؤثر و مفید در این زمینه مطرح گردد. زنجیره تأمین شامل برنامه­ریزی، کنترل و مدیریت تمام فعالیت­های درگیری در منابع و تدارکات، تبدیل و تمام فعالیت­های مدیریت لجستکی است که شامل هماهنگی و همکاری با شرکای زنجیره تأمین می­باشد که درواقع مدیریت زنجیره تأمین یک رویکرد یکپارچه­سازی برای کنترل و مدیریت فعالیت­ها می­باشد که از تأمین­کنندگان تا مشتریان جریان دارد (بویکو[2] و همکاران، 2019). زنجيره تأمین پایدار به‌عنوان يكي از پارادايم هاي توليد قرن بيست و يكم ميلادي در راستاي بهبود رقابت‌پذیری سازماني، اهميت يافته است. زنجيره ي تأمین با چالش هايي مواجه است از قبيل ايجاد اعتماد و همكاري ميان شركاي زنجيره تأمین تعيين بهترين اقداماتي كه می‌توانند هم­راستايي و يكپارچگي فرآيند زنجيره تأمین را تسهيل كنند، پياده­سازي موفق آخرين سيستم­هاي اطلاعاتي هم يارانه و تكنولوژي­هاي اينترنتي كه محرك كارايي، عملكرد و كيفيت در زنجيره ي تأمین هستند. برنامه­ريزي، سازماندهي و كنترل فعاليت­ها در زنجيره تأمین، مديريت زنجيره تأمین نام دارد. از زنجيره تأمین تعاريف ديگري نيز ارائه شده است، هم­چون يكپارچه­سازي فرآيندهاي كليدي كسب وكار از مصرف كننده نهايي تا تأمین­كننده اصلي كه محصولات، خدمات و اطلاعات را عرضه مي­كند و در نتيجه براي مشتريان و ساير ذي­نفعان ارزش افزوده ايجاد می‌کند. مفهوم زنجیره تأمین، عملکرد و مدیریت آن اولین بار در اواخر دهه 1980 مطرح شد. طبق تعریف زنجیره تأمین زنجیره­ای است که تمامی فعالیت­های مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد از مرحله تهیه مواد اولیه تا مرحله تحویل کالای نهایی به مصرف­کننده را شامل می­شود و در کنار جریان مواد، دو جریان دیگر که یکی جریان اطلاعات و دیگری منابع مالی است نیز وجود دارد (تولایی و همکاران، 1395). از این رو، زنجیره تأمین شامل تمامی مراحل مشتمل بر مستقیم یا غیرمستقیم در برآورده کردن تقاضای مشتریان است. مدیریت زنجیره تأمین، تولیدکنندگان، تأمین­کنندگان، توزیع­کنندگان و مشتریان را با استفاده از فناوری اطلاعات برای برآورده ساختن هرچه مؤثرتر و کاراتر انتظارات مشتریان با یکدیگر ادغام می­کند. درنتیجه سازمان­ها می­توانند به سرعت و با کیفیت بالا به تقاضاهای گوناگون مشتریان خود پاسخ دهند (سلطانی و همکاران، 1398).

 


[1] . Wu

[2] . Boiko